Η γιορτή τέλειωσε.
Η μουσική σταμάτησε
τα φώτα σβήσανε.
Μα η καρδία μας απόμεινε
μονάχη σε μιαν άκρη,
σαν το ξεστολισμένο
Χριστουγεννιάτικο δέντρο,
να περιμένει την άλλη γιορτή
που κι αυτή,θα 'ναι ίδια
με τις προηγούμενες.
Σημ.Αυτό το μικρό,απαισιόδοξο ποίημα δεν γράφτηκε σε ώρες φιλοσοφικών αναζητήσεων και ενατενίσεων αλλά γιά ένα πιό πεζό λόγο.
Συγκεκριμένα:Τη 10ετία του '90 ο Σύλλογος,τις ημέρες των Χριστουγέννων,στόλιζε τα δέντρα πού είναι μπροστά στο προαύλιο του Αι Γιώργη.
Κόντευε να βγεί ο Γενάρης,και κανείς δεν φιλοτιμήθηκε να τα ξεστολίσει.
Αποφάσισα λοιπόν να το κάνω εγώ σε μιά μέρα με πολύ κρύο κι ένα βοριά που ξύριζε.
Έτσι απλά.
Δια Τηλ.
Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
AN Δια Τηλ ολοι μας εκφραζαμε με πραξεις -ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ -Το ενδιαφερον μας για πραγματα απλα η σοβαρα που συμβαινουν γυρο μας ισως η κοινωνια μας να ηταν διαφορετικη.Και του χρονου αν ξανασυμβει, το ιδιο θα κανεις γιατι μεγαλωσες και δεν σε περνει να αλλαξεις ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ...
AN Δια Τηλ ολοι μας εκφραζαμε με πραξεις -ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ -Το ενδιαφερον μας για πραγματα απλα η σοβαρα που συμβαινουν γυρο μας ισως η κοινωνια μας να ηταν διαφορετικη.Και του χρονου αν ξανασυμβει, το ιδιο θα κανεις γιατι μεγαλωσες και δεν σε περνει να αλλαξεις ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ...
ΔιαΤηλ. μ' αρέσεις! Συνέχισε να μας εντυπωσιάζεις!
Δημοσίευση σχολίου