Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010
Τριάντα χρόνια χωρίς το Νικο..
Περασαν 30 χρονια απο το θανατο του μεγαλου Νικου Ξυλουρη.κατα τη γνωμη μου η μεγαλυτερη φωνη που εβγαλε ποτε η ελλαδα.τελικα μερικοι ανθρωποι ειναι αναντικαταστατοι..
κατα την διαρκεια της πορειας του στο τραγουδι ερμηνευσε μαρκοπουλο, ξαρχακο, κοκκοτο, ανδριοπουλο, χαλαρη, λεοντη, γκατσο, σεφερη, σολομο, κινδυνη, ριτσο, φερρη, και αλλους.πεθανε σε ηλικια μολις 44 ετων.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
17 σχόλια:
Αγαπητέ kats69, θα διαφωνήσω μαζί σου, αν και εκτιμώ ιδιαίτερα τις γνώσεις σου στη μουσική. Σίγουρα ο Ξυλούρης είναι από τις μεγαλύτερες φωνές που έβγαλε η Ελλάδα, αλλά δε νομίζω ότι είναι και η μεγαλύτερη.
και βεβαια να διαφωνησεις.περι μουσικης...κολοκυθοπιτα!εγω ειπα κατα την γνωμη μου ειναι ο πρωτος.δευτερο εχω τον μπιθικωτση,τριτο τον καζαντζιδη και τεταρτη τη μοσχολιου.
'Εφυγες νωρίς. 'Εφυγες, δε χάθηκες. Μίσεψες τόσο μακριά, πέρα απ' τα μάτια μας, τόσο κοντά, μέσ' την καρδιά μας.
ΠΩΣ ΝΑ ΣΩΠΑΣΩ!
Για να θυμόμαστε οι παλαιότεροι.
ΑΘΑΝΑΤΟΣ!!!
πως να με κανουν να τον δω
τον ηλιο μ αλλα ματια
στα ηλιοσκαλοπατια
μ εμαθε η μανα μου να ζω..
Στου βούρκου μέσα τα νερά
ποια γλώσσα μου μιλάνε
αυτοί που μου ζητάνε
να χαμηλώσω τα φτερά.
......"αν ξυπνήσεις μονομιάς θα 'ρθει ανάποδα ο ντουνιάς"....
......"Και στον πόλεμο όλα για όλα κουβαλούσα πολυβόλα
να σκοτώνονται οι λαοί για τ' αφέντη το φαΐ"....
Η φωνή είναι του Ξυλούρη όχι οι στίχοι (Κώστας Κινδύνης, Κώστας Βάρναλης).
Άσε που το τελευταίο το τραγούδησε και ο Σφακιανάκης.
Ανώνυμε 1:16, προφανώς οι στίχοι είναι κάποιων ποιητών ή στιχουργών. Όμως στα τραγούδια, οι φωνές και η ερμηνεία αναδεικνύουν τους στίχους και τη μουσική και τα κάνουν γνωστά. Διαφορετικά δε θα έπρεπε να γίνεται καμία αναφορά στους τραγουδιστές, επομένως ούτε και στον Ξυλούρη στη συγκεκριμένη περίπτωση.Όσο για τις δεύτερες ερμηνείες, υπάρχουν χιλιάδες για αμέτρητα τραγούδια, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι χάνουν την αξία τους τα πρωτότυπα.
Ειλικρινά, δεν κατάλαβα τι θέλεις να πεις με το σχόλιό σου.
scripta manent όταν δεν καταλαβαίνεις ένα σχόλιο είναι καλύτερα να ζητάς διευκρινήσεις και μετά να το απαντάς. Τελεία και παύλα!
ρε παιδια ελεος!!θα βγαζουμε τα ματια μας και σε τετοιου ειδους αναρτησεις???
Άλλο η ωραία φωνή και άλλο η ερμηνεία ενός τραγουδιού, ωραίες φωνές υπάρχουν πολλές, καλές ερμηνείες και ερμηνευτές λιγότεροι. Εξαρτάται βέβαια και από το τραγούδι,στίχους . Κάποια δεν χρειάζονται και τίποτα ιδιαίτερο!
Ο ποιητικός λόγος αλλά και η ερμηνεία του, οι μεγάλοι συνθέτες και οι τραγουδιστές είναι δημιουργήματα της εποχής τους. Όλοι όσοι αναφέρθηκαν εδώ αλλά και τόσοι άλλοι, (η Ελληνική τέχνη έχει να επιδείξει πολλούς), έζησαν σε μια εποχή με ζωντανά τα κοινωνικά οράματα, τις ανθρωποκεντρικές αξίες και την συλλογικότητα. Τα οράματα όμως και οι αξίες, στη σημερινή κοινωνία της ακραίας κυριαρχίας της αγοράς και κάθε τι αγοραίου, τσαλαπατήθηκαν και βρέθηκαν στα απόνερα της κοινωνίας μας, ενώ η συλλογικότητα έδωσε την θέση της στην "ατομική λύση" και το βόλεμα. Τι νόημα λοιπόν έχει να τραγουδάμε σήμερα τα τραγούδια αυτά; Μήπως, στην απέραντη μοναξιά μας, στο κλουβί που δεχθήκαμε να φορέσουμε, όπως λέει ο Νικόλας ο Άσιμος, αντί να σιγοτραγουδάμε αυτά τα τραγούδια μιας άλλης εποχής και να αναπαράγουμε τη μιζέρια μας, θα είχε περισσότερο νόημα, να βρούμε νέους δρόμους και συλλογικότητες, για να ορθώσουμε ξανά οράματα και ιδανικά με κέντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, στην σημερινή εποχή;
Για να μην σιγοτραγουδάμε μόνο, τους πιο πάνω στοίχους, αλλά να έχουν νόημα στο σήμερα...
D.K.
Υποστήριξη στον ανωνυμο.
Σφακιανακης ειναι ο καλυτερος απ'ολους αυτους.
Μετά την τελεία και την παύλα
Αν έχεις τέτοιους υποστηρικτές τι τους θέλεις τους επικριτές!
Λοιπόν αυτό που ήθελα να πω και ήλπιζα ότι δεν θα χρειαζόταν να εξηγήσω είναι ότι δεν μπορείς να μιλάς για έναν τραγουδιστή απαγγέλλοντας τους στίχους που έχει τραγουδήσει γι αυτό και ανέφερα τον Σφακιανάκη σε αντιδιαστολή με τον Ξυλούρη.
Τους ίδιους στίχους τραγούδησαν ο ένας με μια αντρίκεια δωρική φωνή (ο Ξυλούρης) και ο άλλος με όλα τα τσαλίμια του νεοελληνικού κιτς. Η διαφορά ήθους ανάμεσα στους δύο τραγουδιστές παράγει διαφορά ύφους (και ήχου)
Υ.Γ. Ελπιζω να καταφερα να παραμεινω ο Ανώνυμος 1:16
ανωνυμε. θελοντας να κανω το δικηγορο του διαβολου θα πω τουτο.θα συμφωνησω απολυτα μαζι σου για το νεοελληνικο κιτς.πρεπει ομως να παραδεχτουμε οτι αυτο το συμαντικο τραγουδι,η μπαλαντα του κυρ μεντιου,σε ποιηση του κωστα βαρναλη και συνθεση του λουκα θανου το εμαθε ο πολυς κοσμος και ειδικα οι νεοτεροι που δυστυχως δεν γνωριζουν την καλη ελληνκη μουσικη απο το σφακιανακη.οπως και αλλα μεγαλα τραγουδια που κατα καιρους τα ξεθαφτουν κιτς καλλιτεχνες.αυτο αν ειναι καλο η οχι ειναι στην κριση του καθενος.
kats69 πας με το διάβολο και αδικείς την ανάρτησή σου. Το τραγούδι δεν είναι ο θησαυρός των γνώσεων για να το μαθαίνει κανείς χάριν εγκυκλοπαιδισμού. Το τραγούδι είναι αισθητική απόλαυση που το συνιστά η ενότητα των τριών: στίχος, μουσική, ερμηνεία. Συνήθως το ένα από τα τρία είναι κυρίαρχο*. Στην περίπτωση της «Μπαλάντας του κυρ Μέντιου» ούτε οι στίχοι (συνήθης διδακτικός σοσιαλιστικός ρεαλισμός) ούτε η μουσική είναι κάτι το ιδιαίτερο και μόνο η εξαιρετική φωνή (ήθος και ήχος) του Ξυλούρη το απογειώνει. Όταν τώρα αυτή αντικαθίσταται από τα τσαλίμια και τις τσιριμόνιες του Σφακιανάκη (ο οποίος δεν έχει ασελγήσει μόνο σ’ αυτό το τραγούδι) δεν μένει τίποτα ούτε για τους παλιότερους ούτε για τους νεώτερους.
*Από τα λίγα τραγούδια όπου στίχος, μουσική και ερμηνεία είναι αξεδιάλυτα είναι κάποια παλιά του Σαββόπουλου από τον Μπαλλο και το Βρώμικο Ψωμί κάνε καμιά ανάρτηση, δεν είναι απαραίτητο να πεθάνει πρώτα ο Σαββόπουλος.
Δημοσίευση σχολίου