Ένας χρόνος πέρασε χωρίς το Μίμη
GATOS DK
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΡΑΚΙΤΙΚΗ ΥΦΑΝΤΙΚΗ
-
Η έκδοση του βιβλίου - καταλόγου των Γερακίτικων Υφαντών "Υφαίνοντας Όνειρα
- Κιλίμια από το Γεράκι Λακωνίας" ή "Weaving Community" , που έγινε από την
...
Πριν από 1 ημέρα
12 σχόλια:
Ξημερωνοντας αφου δεν τον εχουμε μαζι μας τον φερνω στο μυαλο και την ψυχη μου με αυτο
http://www.youtube.com/watch?v=eWIvraOQrWI
Η και αυτό. Αθάνατός. http://www.youtube.com/watch?v=4JRDUSytNaQ.
mas leipeis mimi...kathe fora pou akouw to "mpagasas" se skeftomai..
365 MEΡΕΣ ΑΠΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΣΗΜΑΔΕΨΑΝ ΤΑ ΤΟΣΑ ΑΝΥΠΑΡΚΤΑ ΠΟΥ ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ ΖΟΥΜΕ....ΟΣΟΙ ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΠΗΡΑΝ ΓΕΥΣΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΚΟΥΒΑΛΟΥΣΕ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΥΝ ΜΕ ΤΗ ΦΥΓΗ ΤΟΥ--- ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΤΟΥ ΑΦΗΣΕ ΙΧΝΗ ΣΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΜΑΣ.....
Η Απουσια σου ΜΕΓΑΛΗ.....
Μίμη δεν πέρασες ούτε σήμερα!
Μα πόσο θα κρατήσει αυτός ο γύρος του κόσμου;
Δ.
Αληθεια πωs να το πιστεψει κανειs οτι περασε εναs χρονοs που δεν ειναι μαζι μαs.Tα χρονια που απομενουν μονο χρονια πικραs θα ειναι....O ΧΑΜΟΣ ΤΟΥ ΜΑΧΑΙΡΙ ΔΙΚΟΠΟ.....
Ο Μίμης είναι πάντα παρών στις καρδιές μας. Απόδειξη το "Πρωινό Σουλάτσο" που είναι πάντα πρωτοσέλιδο στο blog. Να 'σαι καλά όπου και να 'σαι.
Συμφωνώ με το Δημήτρη Γ. Το "Πρωινό σουλάτσο" είναι κομμάτι από αυτόν και δε νομίζω να αφαιρεθεί ποτέ, όπως και τα υπόλοιπα GatosDK. Από την άλλη όμως το μισώ μιας και τα ξενύχτια κι η κούρασή του γι'αυτά τα βιντεάκια ήταν από τις αιτίες που.... τέλος πάντων...
Την τελευταία εβδομάδα έλεγα "αχ σαν μεθαύριο έφυγε ο Μίμης.... σαν αύριο... σαν σημερα". Μπορεί να μη θυμάμαι σημαντικά γεγονότα στο ημερολόγιο του μικρού μου μυαλού, αλλά εκείνη την άτιμη ημέρα δε θα την ξεχάσω ποτέ.
Molaitis
ΑΝ ΣΤΑ ΤΕΛΗ ΤΟΥ 98 ΠΟΥ ΒΡΕΘΗΚΑΜΕ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΓΙΑ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΘΗΝΑ (ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙΣ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΣΕ ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ ΦΑΝΑΡΙ ΕΛΕΓΕ ΠΑΝΤΑ) ΟΤΙ ΘΑ ΕΡΧΟΝΤΑΝ ΣΤΙΓΜΗ ΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΤΑΞΙΔΙ ΝΑ ΗΤΑΝ ΜΟΝΑΧΙΚΟ ΟΥΤΕ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΑ--ΚΙ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΜΕ ΜΑΖΙ ΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ.....
Αν δεν είσαι τυχαίος δεν θα πιώ στην υγειά σου
αν δεν έχεις σημαία, προβοσκίδα και χρέος
οπαδός αν δεν είσαι πού ξεχνάς τ' όνομά σου
κάνε τόπο να ζήσεις δεν χωράς μην καθίσεις
Να 'χες ένα ψεγάδι έστω ένα μονάχα
να μη ντρέπομαι που 'χω ένα μάτι πιο λίγο
στον καημό σου να κάνω πως εδάκρυσα τάχα
και να μην αρρωστήσω στη χαρά σου και φύγω
Μη ξοδεύεις το φως σου σε αδέσποτες ώρες
τώρα που 'χω μια θέση βολική στο σκοτάδι
είσαι πρόσκαιρος, λίγος, ξαφνικός σαν τις μπόρες
είσαι μόνος και είμαι ουραγός στο κοπάδι
Αν δεν είσαι τυχαίος καιροσκόπος σακάτης
αν δεν έχεις σημαία, προβοσκίδα και χρέος
οπαδός μιας ιδέας πού ξεχνάς τ' όνομά της
οι καρέκλες μας τέρμα μην ταράζεις το τέλμα
Δημοσίευση σχολίου