Πρωτοχρονια.περασε κι αλλος ενας χρονος
στους ωμους μας φορτωθη κι αλλο βαρος
μη χανεις ομως φιλε μου το θαρρος
προχωρα κι αν ακομα μεινεις μονος
κι αλλες 365 μερες φυγαν
και χαθηκαν στου χρονου τον καιαδα
μα δες και στο χειμωνα εχει λικαδα
και μη ρωτας για τις χαρες που πηγαν.
σε μια βραδια γιορτης οπως αποψε,
ξεχνα τα βασανα σου τα μεγαλα
ανεβα τωρα του κεφιου τη σκαλα
και τους ολογλυκους καρπους του κοψε.
τι κιαν το λαδι μας πουλιεται ευρω δυο
τα πορτοκαλια μας στα δεντρα πανω?
ας ανεβουμε συσσωμοι στην πιστα πανω
να πουμε στις σκοτουρες μας αντιο
να μας ζαλισουν του χορου οι γυροι
το γελιο της χαρας του διπλανου μας
και κεινο το ξεπεταγμα του νου μας
σε καθε του συλλογου πανηγυρι
ας λιωσουμε στη ζεστα της παρεας
στης μουσικης τις ομορφες τις νοτες
και στο ποτο-το συνιστουν κι οι ποτες
που κανουν τη ζωη μας πιο ωραια.
για ολα αυτα ως το πρωι γλεντηστε
κι υστερα κοιμηθειτε ως το γιομα
πιετε ως τον πατο της γιορτης το πιομα
και τις χαρες του κοσμου τραγουδηστε.
να χασει αποψε ο σκυλος τον αφεντη.
ευτυχισμενος ο καινουργιος χρονος
χρονια πολλα κιας μας ξεχασει ο πονος
κι ολη η ζωη μας να κυλαει σαν γλεντι.
by Δια Τηλ
Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
καλο... φανταζομαι ειναι εμπνευσμενο απο το τελευταιο γλεντι μας!
Ίσως να φταίει το υπερβολικά μαθηματικοποιημένο μυαλό μου, ίσως το άμουσο κόμπλεξ που μου εμφύσησε ο Γεωργακούλιας όταν τραγουδάγαμε την «ιτιά», ίσως επειδή ΔΕΝ είμαι ερωτευμένος, ίσως …, ίσως …
Αλλά μεγάλε ΔιαΤηλ., αν και η ομοιοκαταληξία είναι προφανής, αδυνατώ να πιάσω το ρυθμό του ποιήματος σου. Μάλλον χρειάζεται να πιούμε μερικά ποτήρια και να μου το τραγουδήσεις (και αυτό!).
Το πειρατικό του Κάπτα Τζίμη είναι!! Ας επιβληθεί ως αλήθεια!
Δημοσίευση σχολίου