Μια μικρη αναδρομη...
Η ιδεα ξεκινησε το καλοκαιρι του 2008 σε μια ανταλλαγη αποψεων-ιδεων του γραφοντα με τον Γεροδασκαλο (Χ.Ρ)πανω στο τι θα μπορουσαμε να κανουμε στα πλαισια του πολιτιστικου συλλογου για να κεντρισουμε το ενδιαφερων περισσοτερων ανθρωπων για περισσοτερες δραστηριοτητες .
Η αφορμη δοθηκε οταν ενα μελος του συλλογου αναρωτηθηκε εαν μπορουσε το καταστατικο η δραση και το αποθεμα της τραπεζας αιματος να αναρτηθουν στο διαδικτυο.
Τοτε 10 Ιανουαριου 2009 δημιουργηθηκε ο POL.SIL.AS
Ξεκινησε δηλαδη περισσοτερο σαν πινακας ανακοινωσεων...
Βεβαια στο αρχικο κειμενο μπηκε και η προτροπη για ανταλλαγη σκεψεων και ιδεων...
η ανταποκριση καποιων ανθρωπων μεταφραστηκε σε αυξηση των συνεργατων του blog και εδωσε την συνεχεια που ολοι οι επισκεπτες μας παρακολουθειτε τον προηγουμενο χρονο.
Κλεινοντας την αναδρομη δεν θα δοκιμασω να αξιολογησω την προσφορα του blog αλλα θα σας παραθεσω μερικα στοιχεια απο τα στατιστικα μας.
Αξιολογηση μονον οι επισκεπτες δικαιουνται να κανουν...την περιμενουμε...
Τελειωνοντας θελω να τονισω την προσφορα του GATOSDK που με την φαντασια του τη δουλεια του και τα σχολια του εδινε και στους υπολοιπους συνεργατες την εμπνευση να συνεχιζουν...
Θα μας λειψει...
Αισθανομαι την αναγκη να μας αφιερωσω το παρακατω τραγουδι.!
tsats
Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Τα πνευματικά δικαιώματα για εικόνες ,φωτογραφίες ,κείμενα και βίντεο ,πού αναρτώνται στο παρόν ιστολόγιο,ανήκουν αποκλειστικά στούς δημιουργούς τους
7 σχόλια:
Αξιέπαινη προσπάθεια.Με τα λάθη και τα σωστά,τις βελτιώσεις και τα πισωγυρίσματα,τα ωραία και τα προβοκατόρικα θέματα,τα σωστά και τα κουτσομπολίστικα σχόλια,αλλά κυρίως με το παράθυρο που ανοίξατε με τον έξω κόσμο.
Εύχομαι λοιπόν αυτό το παράθυρο να γίνει Πύλη για να περάσουν όσοι περισσότεροι γίνεται.
Δύο προτροπές έχω να κάνω μόνο.Βάλτε κανόνες λειτουργίας γιατί δύσκολα λειτουργεί κάτι αλλιώς και λιγότερα ανώνυμα σχόλια.
Όσο για τον gdk αναιρεί το "ουδείς αναντικατάστατος"
μετα απο ενα χρονο αισθανομαι την αναγκη σαν μελος αυτου του blog να ευχαριστησω τον polsilas και ολους εσας που ανταποκριθηκατε σε αυτη την προσπαθεια. μπορει οι διαφωνιες και οι αντιπαραθεσεις πολλες φορες να ηταν σκληρες αλλα νομιζω οτι καταφεραμε να κανουμε μεσα απο αυτο τον ιδιοτυπο διαυλο επικοινωνιας που ανοιξαμε ενα βημα εξελιξης στην κλειστη,δυσκολη, και συντηρητικη κοινωνια που ζουμε.ανθρωποι σαν τον αξεχαστο δημητρη κριθαρη που με το ταλεντο και την προσωπικοτητα τους μπορεσαν μεσα απο αυτο το blog να αναδειξουν και να αποδειξουν οτι σε αυτο τον τοπο υπαρχει πολιτισμος.συνεχιζουμε...
Tsats, οφείλω να αναφέρω και δημόσια τη φράση που σου είπα, όταν είδα και συμμετείχα στο δημιούργημά σας, το μπλογκ (επιμένω στο «σας»):
«Μπράβο, μ’ έφερες ματ!»
Την εποχή της γενικής και αόριστης συζήτησής μας, εγώ, συνηθισμένος στις μακροχρόνιες και πολύπλοκες διαδικασίες των ευρωπαϊκών προγραμμάτων, δεν μπορούσα να δω ότι κάτι τόσο χρήσιμο και όμορφο για τη μικροκοινωνία μας θα μπορούσε να γίνει με μηδέν χρήματα!
To mono pou exo na po einai pos i dimiourgia tou blog itan mia poli axiologi kai katapliktiki idea. Fernei stin epifaneia orismena provlimata tou topou kai dinei tin eukairia se olous na poun anepifilakta tin gnomi tous. Einai ena meso (protoporiako tha elega) epikoinonias kai ekfrasis. Kai einai gefira me to xorio, gia kapoious pou einai makria. Kai auto einai poli simantiko.
Kai an kapote, emeis oi episkeptes/sxoliastes xanoume ton elegxo kai arxizoume tis apsimaxies, auto den nomizo pos rixnei tin axia kai spoudaiotita tou blog.
Pragmatika noiotho tin anagi na sixaro kai na euxaristiso ton Tsats alla kai olous tous sinergates gia tin anektimiti prospatheia tous. Kai tous euxomai megaliteres epitixies.
Πράγματι το blog πέτυχε.Αυτό φαίνεται από τους επισκέπτες που έχει κάθε μέρα, από τους αρθρογράφους, από τα θέματα που ανέδειξε. Ακόμα και οι αντιπαραθέσεις και οι αψιμαχίες είναι δείγμα ζωντάνιας, δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να τις ξορκίζουμε, αποτυπώνουν το επίπεδο (μην παρεξηγηθεί) τις σκέψεις και τους προβληματισμούς, την ευαισθησία των διαφορετικών ανθρώπων μιας κοινωνίας, του χωριού και των "πέριξ" αυτού, μια χρονική περίοδο. Όλο αυτό από μόνο του είναι πολύ "μεγάλο", αλλά θα γίνει ακόμα μεγαλύτερο αν οδηγήσει σε συλλογικότητες που θα έχουν συγκεκριμμένη δραστηριότητα στο χωριό, πέρα από τα καθιερωμένα, και νομίζω πως αυτό πρέπει να είναι το ζητούμενο από εδώ και πέρα.
Και ναι λοιπόν, το blog τα κατάφερε, βρήκε το στόχο του, που ήταν όλοι οι προβληματισμένοι "Ασωπίτες" από το ένα άκρο εως το άλλο (ιδεολογικά, ηλικιακά, χωροταξικά κ.α)!
Τώρα αυτό που έχουμε να περιμένουμε είναι η βελτιωμένη έκδοσή του!
Όσο για τους κανόνες λειτουργίας, δε νομίζω οτι πρέπει να αλλάξει κάτι. Αφού τα καταφέραμε ως εδώ μπορούμε να συνεχίσουμε το ίδιο καλά και ίσως καλύτερα χωρίς περιορισμούς και απαγορεύσεις. Ο καθένας ας επιλέξει ελεύθερα να δράσει όπως πιστεύει αυτός οτι είναι καλύτερα για το blog και την κοινωνία.
Κρίση ελπίζω οτι έχουμε, ας τη χρησιμοποιήσουμε λοιπόν!
Υ.Γ: Να τα εκατοστήσουμε!!!
Συνήθως στους απολογισμούς γίνεται μεγάλη σφαγή και κόντρα. Εδώ όλα καλά κι όλα ωραία! Κρίμα και είχα ελπίσει σε μεγάλα γλέντια. Περίμενα να τοποθετηθούν όλοι οι blogers να κάνουν αυτοκριτική, κριτική στους επισκέπτες, να τους τα ψάλουμε και εμείς από τη μεριά μας, γιατί όπως έλεγε και ένας ήρωας του Λαζόπουλου «Μ’ αρέσουν οι παρατηρήσεις! Διορθώνομαι!». Μάταια όμως. Βέβαια και εγώ είμαι απελπιστικά εκτός χρόνου όποτε δεν δικαιούμαι δια να ομιλώ, πρέπει να πω όμως πως ότι και αν είχα να προσάψω στους blowers (και ίσως να το έχω κάνει κατά καιρούς) εκτιμώ ιδιαίτερα αυτό που κάνουν και κυρίως κάποιες αναρτήσεις με ήθος ευαισθησία και πολιτισμό (φοβάμαι ότι αυτές τις λέξεις τις εννοώ διαφορετικά από μερικούς). Δεν θα έλεγα τα ίδια για μεγάλο κομμάτι των επισκεπτών που μάλλον θα πρέπει να τους αποδώσω τα ακριβώς αντίθετα.
Μου λείπει ο ενθουσιασμός και η χαρούμενη διάθεση των πρώτων αναρτήσεων, κυρίως «το τσάι αγάπης» με τα 62 σχόλια όπου το βλογ φαίνεται να διένυσε ακαριαία την παιδική του ηλικία κι ύστερα ενηλικιώθηκε απότομα και συνεχίζει ως απροσάρμοστο μικρομέγαλο, μια στα καλά του και μια στα χάλια του! Μου λείπει ο λόγος κάποιων σχολιαστών των πρώτων αναρτήσεων και ακόμα περισσότερο με στεναχωρεί η κυριολεκτική απουσία κάποιου.
Δ.Δ.
Δημοσίευση σχολίου