Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2010

Ομιλια στους Μολαους με θεμα "Οικονιμικη Κριση"







Αρθρα του ομιλητη μπορειτε να δειτε και στους παρακατω συνδεσμους :

1.Τα ψέματα και οι αλήθειες για το χρέος, του Δημήτρη Καζάκη

2.You PayYour Crisis

3.Και βιντεοσκοπημενη ομιλία της 8ης Μαϊου 2010, στη “Συζήτηση Επιστημόνων για το Χρέος και το Ευρώ”, που οργάνωσε το “Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής” στην ΑΣΟΕΕ.
 

25 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΚΑΛΑ,ΤΩΡΑ ΞΥΠΝΗΣΕΣ ΒΡΕ tsats!!!!Πάει πέταξε το πουλί...(ή το κάνουμε απλώς για τις ψήφους;).. για να πείς κάτι και εσύ...!

tsats είπε...

Φιλε ΑΝΩΝΥΜΕ οφειλω να σου πω οτι κατα την γνωμη μου το πουλι εχει πεταξει προ πολλου.

Και κυριως υπευθηνοι ειναι οσοι σαν και εσενα επιλεγουν σαν τροπο εκφρασης-δρασης την εκ του ασφαλους ανωνυμη κριτικη-καταγγελια.

Οσο για το ποτε ξυπνησα εγω μπορεις (αν δεν με ξερεις προσωπικα) να ανατρεξεις σε παλαιωτερες αναρτησεις του blog και ειδικα στην πρωτη (http://polsilas1.blogspot.com/2009/01/blog-post_10.html).

Και για να βαλουμε τα πραγματα σε καποια ταξη εγω δυστυχως δεν συμμετεχω στην πρωτοβουλια...απλως δημοσιευω την ανακοινωση.

Γεροδάσκαλος είπε...

Οι οικονομικές μου γνώσεις είναι περιορισμένες, αλλά απλές αριθμητικές πράξεις γνωρίζω! Νομίζω ότι ο κύριος Καζάκης προσθέτει ντομάτες με αγγούρια και φυσικά βγάζει …σαλάτα! Για να γίνει κατανοητό, ας δεχθούμε λοιπόν ότι το κράτος έχει πάρει ένα 10ετές δάνειο το οποίο πληρώνει με σταθερό ετήσιο ποσό 100 δισ. το έτος (τοκοχρεολύσιο). Όταν δανείζεται 100 δισ φέτος, επειδή τα ετήσια έσοδά του είναι ίσα με τα έξοδά του, το χρέος του δεν γίνεται 200 δισ, αλλά παραμένει σταθερό (100 δισ κάθε χρόνο). Το κόψιμο όλων των επιδομάτων των δημοσίων υπαλλήλων, των (κρατικών) ΔΕΚΟ κλπ, κλπ θα δημιουργήσει πλεόνασμα στον κρατικό ισολογισμό. Αυτό το πλεόνασμα θα ελαττώνει κάθε χρόνο το δανειζόμενο ποσό, με συνέπεια το τοκοχρεολύσιο να μηδενιστεί μετά από ;;;(θα ζω;) χρόνια! Φυσικά θα μπορούσε να μηδενίσει το χρέος σε ενάμιση χρόνο αν δεν πληρώσει τους υπαλλήλους του (δημόσιο και ΔΕΚΟ)!

Γεροδάσκαλος είπε...

Λίγα ακόμη μαθηματικά για τους συνταξιούχους μας κάτω των 65 χρονών, που είναι δυστυχώς ίσοι με τους εργαζόμενους και ισχυρίζονται ότι ΕΧΟΥΝ ΠΛΗΡΩΣΕΙ τη σύνταξη που παίρνουν. Κάθε μήνα παρακρατείται για σύνταξη 200-300 περίπου ευρώ. Ένας που έχει εργαστεί 30 χρόνια, του έχουν παρακρατηθεί για σύνταξη το πολύ (300Χ12Χ30=) 108.000 ευρώ. Όταν παίρνει σύνταξη 1.500 ευρώ το μήνα, θα έχει ξοδέψει τις κρατήσεις του σε 6 (1.500Χ12Χ6=108.000) χρόνια σύνταξης!! Μετά θα θρέφεται με δανεικά που θα πρέπει να πληρώνουν τα παιδιά του ….!
Η Γαλλία τελευταία καίγεται, επειδή περνάει νόμο που την πλήρη σύνταξη θα παίρνουν όσοι έχουν συμπληρώσει τα 67 έτη αντί για τα 65 που είναι τώρα. Σε όλες περίπου τις ευρωπαϊκές χώρες ισχύει αυτή ρύθμιση. Προσέχτε, είναι χρόνος λήψης σύνταξης και όχι θεμελίωσης, που μπορεί να είναι τα 35 χρόνια δουλειά! Μόνο εμείς οι πλούσιοι έλληνες ταυτίζουμε το χρόνο θεμελίωσης με το χρόνο λήψης της σύνταξης, με τα γνωστά αποτελέσματα του 45χρονου συνταξιούχου!!
Αρκετά για σήμερα

ο souks είπε...

Αχ γεροδάσκαλε που δίδασκες και τόκο δεν εκράτησες!
Αν η δόση (τοκοχρεωλύσιο) που πληρώνει το κράτος κάθε χρόνο είναι 100δις, κάποια δις από αυτά πάνε στην πληρωμή του κεφαλαίου του δανείου και κάποια πάνε στην πληρωμή των τόκων. Δανειζόμενο άλλα 100 δις φέτος θα αποπληρώσει τους τόκους και τμήμα του κεφαλαίου αλλά το υπόλοιπο κεφάλαιο θα προστεθεί στο νέο χρέος.

τονια είπε...

Σύνταξη 1.500 ευρώ??? Μα καλά, εμείς για αυτές τις εξαιρέσεις μιλάμε? Οι περισσότεροι συνταξιούχοι που ξέρω εγώ παίρνουν το πολύ 600 ευρώ. Αν και τα 1.500 δε μου φαίνονται καθόλου παράλογο ποσό για έναν ηλικιωμένο που είναι αναγκασμένος να σπαταλάει τα μισά απ' αυτά σε φακελάκια κ φάρμακα.
Εμείς πάλι αντί να αναλογιστούμε πόσα τρώνε κάθε χρόνο οι εξουσιαστές μας, γκρινιάζουμε κ τα βάζουμε με τους υπαλλήλους κ τους συνταξιούχους του δημοσίου, όχι επειδή δεν εξυπηρετούν έτσι όπως θα έπρεπε τους υπόλοιπους πολίτες, αλλά επειδή κατα βάθος ζηλεύουμε που δεν είχαμε κ εμείς το μέσο για μια θέση στο δημόσιο.
Το σίγουρο πάντως είναι οτι κάποιοι όχι μόνο μας εκμεταλλεύονται από κάθε άποψη αλλά μας έχουν κάνει να νιώθουμε κ τύψεις για τα 500 ευρώ το μήνα που στην ουσία δε φτάνουν ούτε για φαγητό.
Δυστυχώς, αφού κ τώρα δεν καταφέραμε να κάνουμε κάτι δραστικό, δεν ξέρω πότε κ αν θα το καταφέρουμε...

Γεροδάσκαλος είπε...

SOUKS, βασική αρχή της διδασκαλίας είναι η απλοποίηση φαινομένων για να γίνουν κατανοητά!!
Αγαπητή Τόνια, οι «εξουσιαστές μας» (σε παρένθεση επειδή τους διαλέξαμε εμείς)φάγανε με κομπίνες τα μισά. Τα άλλα μισά τα μοιράσανε σε «εμάς» τους ψηφοφόρους τους μέσα από τη διαδικασία «σύμβαση ορισμένου χρόνου» και μετά «σύμβαση αορίστου χρόνου (μονιμότητα)». Η πλειοψηφία των υπαλλήλων στο δημόσιο και στις ΔΕΚΟ έχουν μπει με αυτή τη διαδικασία και ΟΧΙ μέσω ΑΣΕΠ. Αποτέλεσμα αυτής της αθλιότητας είναι η Ελλάδα να έχει 750.000 υπαλλήλους, όταν πρακτικά χρειάζεται 300.000 το πολύ, σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Το τραγικό δε είναι ότι ακόμη και σήμερα, που όλα αυτά έχουν βγει στην επιφάνεια, υπάρχουν συμβασιούχοι της γνωστής διαδικασίας που απαιτούν να μονιμοποιηθούν χωρίς ΑΣΕΠ κλείνοντας την Ακρόπολη, υπάρχουν υπουργοί (τύπου ΡΕΠΑ), που μοιράζουν συντάξεις σε φορτηγατζήδες και υπαλλήλους της Ολυμπιακής κλπ κλπ.
Επειδή ο λόγος μου είναι τεχνοκρατικός, για να μη γίνει καμιά παρεξήγηση επισημαίνω ότι δεν πιστεύω ότι θα μας σώσουν οι «τεχνοκράτες». Άλλωστε, ας μη ξεχνάμε, η αύξηση του ελλείμματος από 25% σε 80% του ΑΕΠ έγινε επί Α. Παπανδρέου (Καθηγητής οικονομικών του καλύτερου αμερικανικού πανεπιστημίου (Χάρβαρντ)) και από 100% σε 130% έγινε επί Αλογοσκούφη (Καθηγητή οικονομικών του καλύτερου οικονομικού πανεπιστημίου της Ελλάδας). Δεν το αποδίδω στον Κωστάκη γιατί τότε έπαιζε πόκεμον, όπως και τώρα άλλωστε! Από 80% σε 100% έγινε επί Μητσοτάκη και συνεργαζόμενων δυνάμεων της αριστεράς!

Ο Allosanfan είπε...

1. Φαντάζομαι ότι όλοι συμφωνούμε ότι η κρίση της ελληνικής οικονομίας δεν συνέπεσε απλώς χρονικά με την παγκόσμια οικονομική κρίση άλλα αποτελεί υποπερίπτωσή της.
2. Επομένως όπως η παγκόσμια κρίση δεν μπορεί να ερμηνευτεί με στοιχεία από την ελληνική ιδιαιτερότητα, έτσι είναι λάθος να χρησιμοποιούμε τα στοιχεία αυτά για να αναλύσουμε την ελληνική κρίση.
3. Τα γηγενή στοιχεία της κρίσης μπορούν να ερμηνεύσουν μόνο την έντασή της και τον χρόνο που συμβαίνει όπως αντίστοιχα ο ρόλος της ιρλανδικής τραπεζικής ελίτ ερμηνεύει τον χρόνο που συνέβη η πτώχευσή της.
4. Το κυρίαρχο αίτιο όμως της παγκόσμιας κρίσης και κάθε εθνικού εντοπισμού της είναι η ανάπτυξη ενός αδηφάγου, αποθηριωμένου χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού που σε αντίθεση με τον κλασσικό (εμπράγματο) καπιταλισμό, παράγοντας φαντασιακό χρήμα, παρασιτεί και απομυζά την πραγματική οικονομία.
5. Όποιοι (υπαλληλίσκοι των τραπεζιτών: κυβέρνηση και λοιποί πολιτικοί εταίροι, δημοσιογράφοι σε εντεταλμένη υπηρεσία, οικονομικοί αναλυτές κλπ.), αντιστρέφοντας τους ορούς, αναδεικνύουν την ελληνική υστέρηση (πολιτική, θεσμική, οικονομική) ως κύριο όρο του προβλήματος, επιχειρούν να μετακυλήσουν την ευθύνη του οικονομικού συστήματος που υπηρετούν, στις πλάτες του κόσμου της εργασίας.
6. Η συσκότιση αυτή έχει ως αποκλειστικό σκοπό να εξασφαλίσει το δυνατόν μεγαλύτερο ποσοστό αποπληρωμής προς τους πιστωτές μας (αφού, όχι μόνον όλοι οι οικονομολόγοι-πλην του υπουργού οικονομίας – αλλά και όσοι γνωρίζουν στοιχειώδη αριθμητική, διαπιστώνουν ότι η επαναδιαπραγμάτευση του χρέους είναι αναπόφευκτη) με αφαίμαξη εκείνων που δεν αντιδρούν (ακόμα)
7. Διότι όπως επισημαίνει ο Νόαμ Τσόμσκι: στον καπιταλισμό το όφελος είναι ιδιωτικό ενώ η ζημιά κοινωνικοποιείται.
Όμως αρχές Μαρτίου 2010 οι Ιρλανδοί «αψήφησαν το κρύο και τις απειλές και πήγαν ομαδικά στις κάλπες για να πουν “Όχι”, με ένα απίστευτο 93%, στους όρους αποζημίωσης των βρετανών και ολλανδών καταθετών για την οποία είχε δεσμευθεί η κυβέρνησή τους. Το “Ναί” πήρε μόλις 1,8%- ακόμη και τα λευκά ήταν περισσότερα.
-Το “Όχι” μας δείχνει ότι δεν πιστεύουμε στην κοινωνικοποίηση του χρέους των ιδιωτών. Δείχνει ότι είναι πλέον καιρός η Βρετανία να μας αντιμετωπίσει ως κυρίαρχο κράτος και όχι σαν αποικία της. Και ότι δεν μπορούν να χρησιμοποιούν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για να μας εκβιάζουν για την υπόθεση “Ιcesave”» τονίζει η αριστερή βουλευτής Μπιργκίτα Γιονσντοτίρ.»

Αυτά προς το παρόν και επίσης
α)Τα μαθηματικά του κ. Καζάκη τα βρίσκω πολύ σωστά
β) Όχι κ. Πάγκαλε δεν τα φάγαμε μαζί ούτε στο ίδιο τραπέζι καθίσαμε ποτέ.
γ) Ο Ανώνυμος με την καταπιεσμένη λίμπιντο, που σε κάθε ανάρτηση εισφέρει μόνο γκρίνια και μιζέρια μήπως θα έπρεπε να αναζητήσει πιο απολαυστικούς τρόπους εκτόνωσης;

Ανώνυμος είπε...

το καράβι ήταν σάπιο προπολλου! απλώς ήρθε η κρίση το φύσηξε και σκόρπισε! αν και εγώ πιστεύω ότι τους βόλευε η συγκυρία και μπάταραν το πλοίο και ο σώζων ευατον σωθείτο!

Γεροδάσκαλος είπε...

Allonsenfants, το πρόβλημα της Ιρλανδίας είναι ακριβώς το αντίθετο από το πρόβλημα της Ελλάδας.
Στην Ιρλανδία η μεγαλύτερη τράπεζά της είχε επενδύσει σε αμερικάνικα ακίνητα και έπεσε έξω λόγω της κρίσης κατοικίας στις ΗΠΑ, η οποία προκάλεσε την επιβράδυνση της ροής του χρήματος με τις γνωστές διεθνείς συνέπειες. Η ιρλανδική κυβέρνηση έδωσε υπερβολικά πολλά χρήματα στην τράπεζα για να την σώσει και έριξε έξω τον κρατικό ισολογισμό!
Στην Ελλάδα συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Οι τράπεζες δεν είχαν κανένα πρόβλημα. Το κράτος είχε το πρόβλημα που λόγω της διεθνούς κρίσης δεν έβρισκε χρήματα να δανειστεί για να πληρώνει τους υπαλλήλους του, τους υπερβολικά πολλούς συνταξιούχους του, τις ελλειμματικές ΔΕΚΟ κλπ, κλπ. Ανάγκασε λοιπόν τις ελληνικές τράπεζες να αγοράσουν περισσότερο από ότι έπρεπε ελληνικό χρέος, το οποίο αδρανοποιήθηκε στα χέρια τους αφού κανένας ξένος δεν το θέλει ως REPOS και να τους δώσει ζεστό χρήμα. Έτσι οι τράπεζες βρέθηκαν να έχουν πρόβλημα, το οποίο γρήγορα φυσικά θα λύσουν με αυξήσεις κεφαλαίου! Η Εθνική ήδη την έκανε και όπου νάναι θα την κάνουν και οι υπόλοιπες.
Ίσως επειδή έχω περάσει πολλά χρόνια της ζωής μου στο εξωτερικό, ίσως επειδή έχω κυνηγηθεί άγρια από γαλάζιους, πράσινους και κόκκινους, ίσως επειδή έχουν δει τα μάτια μου πολλές βρωμιές "ημετέρων", ίσως επειδή έχω πια γεράσει και με απασχολεί τη ζωή των παιδιών μου περισσότερο από τη δική μου, ίσως …, ίσως … .Οφείλω να ομολογήσω ότι βρίσκω το μνημόνιο ΑΣΠΙΔΑ προστασίας κατά των λαμόγιων κυβερνητών μας και των παρατρεχάμενών τους!

Γεροδάσκαλος είπε...

Διόρθωση
Allonsenfants με παρέσυρες σε λάθος. Πρόκειται για την Ισλανδία και όχι για την Ιρλανδία. Η Ισλανδία είναι μικρή χώρα και το χρέος της τράπεζάς της ήταν της τάξης μεγέθους του προϋπολογισμού της!!

tsats είπε...

γερο Δασκαλε
Οφείλω να πω ότι βρίσκω την τοποθετηση σου ασπιδα προστασίας κατά των επιλογων των λαμόγιων κυβερνητών μας και των παρατρεχάμενών τους!

ΦΟΒΑΜΑΙ ΚΑΘΕ ΛΥΣΗ ΠΟΥ ΕΦΕΥΡΙΣΚΕΤΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΧΩΡΙΣ ΕΜΕΝΑ.

http://www.youtube.com/watch?v=ExCZWDQhPnU&feature=related

Ανώνυμος είπε...

Ρε tsats.Την είπες πάλι τη σοφία σου!(....)

Γεροδάσκαλος είπε...

Πολύ ωραίο τραγούδι. Ευτυχώς που υπάρχουν και αυτά για να μας ομορφαίνουν τα όνειρά μας.
Αλλά το Γιωργάκι "εμείς" (δηλαδή εσείς γιατί εγώ δεν ψήφισα) τον εκλέξαμε. Το Σαμαρά, που για να πετύχει αυτό που λέει πρέπει να κάνει πολλαπλάσιες περικοπές, πάλι "εμείς" θα τον εκλέξουμε.
Tsats, για να γίνω πιο συγκεκριμένος επανέρχομαι σε μια παλιά μας συζήτηση. Τους ξένους που εκλέγουμε δικαιολογούμαστε ότι δεν τους ξέραμε. Από τους χωριανούς μας όμως γιατί .......;
Ίσως θα πρέπει να το σβήσω αυτό! Στο στρατό, στη Λάρισσα, (το 1978 παρακαλώ) όταν οι χωριανοί μου στείλανε το φάκελό μου, με κάνανε μόνιμο θαλαμοφύλακα ΑΠΑΕ (Άνευ Προσόντων Άνευ Ειδικότητας). Λες τώρα να μου πάρουν την άδεια της βάρκας;

tsats είπε...

Γεροδάσκαλε

1.επειδη μάλλον η συζήτηση πάει να ξεφύγει από το θέμα της ανάρτησης θέλω να πω ότι η ανακοίνωση είναι ΚΑΛΕΣΜΑ για ΟΜΙΛΙΑ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ σε μια προσπάθεια να ανταλλαγουν προβληματισμοί και απόψεις πέρα και πάνω από τις συζητήσεις του <>.

2.Απαντωντας στην ερώτηση-μομφή θα σου πω ότι άποψη μου είναι :αφού κάποιος θα εκλεγεί ας είναι τουλάχιστον με το κριτήριο <>.
Αν συνεχίσουμε την κουβέντα πάνω σε αυτό πιστεύω ότι μόνος τρόπος για να ξεφύγουμε από αυτή τη λογική είναι η δραστηριοποίηση ανθρώπων ικανών να θέσουν και να επεξεργαστούν λύσεις για τα προβλήματα μας και βέβαια η συσπείρωση τους σε ανιδιοτελείς πρωτοβουλίες.
Επέτρεψε μου να σε πληροφορήσω ότι κάποιες προσπάθειες σε αυτή την κατεύθυνση στις οποίες συμμετείχα δεν απέδωσαν το παραμικρό. Βεβαία και μόνον το ότι υπήρξαν προσπάθειες είναι κάτι. Είναι μακρύ και δύσκολο το ταξίδι όμως προς αυτόν το στόχο.
Το μόνο που μας μένει σαν ΠΟΛΙΤΕΣ είναι να ελέγχουμε και να προσδιορίζουμε τις επιλογές των ΑΡΧΟΝΤΩΝ μας.
Τελειώνοντας θέλω να πω ότι η απόχη από την κάλπη εάν δεν είναι οργανωμένη διαμαρτυρία είναι άλλοθι για τους άτολμους…

tsats είπε...

Στο προηγουμενο σχολειο ο δαιμων του blog αφαιρεσε τα περιεχομενα στα <> ως εξης

<>καφενειου
<>:το μη χείρον βέλτιστον

Γεροδάσκαλος είπε...

Έχεις απόλυτα δίκιο TSATS, όπως πάντα άλλωστε!
Εμένα όμως επίτρεψέ μου να ενδιαφέρομαι πια μόνο να εντοπίσω την ξέρα του μπάρμπα Τζώρτζη με τους βλάχους-μπέμπηδες που μου περιέγραφε ο γέρος μου!
Να περάσω την υπόλοιπη ζωή μου σερφάροντας στα κύματα της μπουκαδάρας ανοικτά στην ξυλή!

Χωρίς δεκάρα ... είπε...

Λεφτά υπάρχουν !
Που πήγαν τα λεφτά ;
Ας πάω και γω για ύπνο,
να ονειρευτώ, πως είμαι πλούσιος ...

ο Allosanfan είπε...

Γεροδάσκαλε φαίνεται ότι στο μόνο που θα συμφωνήσουμε είναι ότι πρόκειται πράγματι για την Ισλανδία και όχι την Ιρλανδία που εκ παραδρομής έγραψα.
Κατά τ΄ άλλα διαπιστώνω ότι παρατηρείς τις κρίσεις των εθνικών οικονομιών και εξάγεις διαφορετικές αιτιολογήσεις για την κάθε μια. Όμως η συγχρονικότητα των φαινομένων θα πρέπει να μας υποψιάζει για κάποιον υποκείμενο ντετερμινισμό. Νομίζω ότι εδώ κανείς ένα μεθοδολογικό λάθος.
Θα το περιγράψω με ένα παράδειγμα:
Στο παλιό τηλεπαιχνίδι «Αδύναμος Κρίκος» (με παρουσιάστρια την Ε. Ακρίτα που τώρα βλέπω καθαρά ότι προοικονομούσε θαυμάσια την Μέρκελ) σε κάθε γύρο αποβάλετο ένας παίχτης επειδή αποτύγχανε σε κάποια ερώτηση. Θα μπορούσαμε λοιπόν να τον μεμφθούμε και να τον περιγελάσουμε (πιθανόν δικαίως) επειδή συνέχεε τον picatsu με τον Picasso ή γιατί δεν γνώριζε κάποια ιστορική ημερομηνία, αυτό είναι το υποκειμενικό αίτιο και αν μέναμε προσηλωμένοι σ΄ αυτό θα μας διέφευγε το αντικειμενικό αίτιο ότι αποβλήθηκε επειδή η δομή του παιχνιδιού υπαγόρευε σε κάθε γύρο να αποβάλετε ένας παίκτης.
Έτσι λοιπόν αν εστιάζουμε στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κρίσης σε κάθε χώρα θα βλέπουμε το δέντρο και θα χάνουμε το δασός, δηλαδή όπως έλεγα προηγουμένως: ότι «το κυρίαρχο αίτιο της κρίσης είναι η ανάπτυξη του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού που, παράγοντας φαντασιακό χρήμα, απομυζά την πραγματική οικονομία».
Τώρα λίγα λόγια για το τι προστατεύει το μνημόνιο:
Την τελευταία δεκαετία η χώρα δανείστηκε περίπου 490 δισ. ευρώ, ενώ η συνολική εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους στοίχισε γύρω στα 450 δισ. Ευρώ και αντί το δημόσιο χρέος να μειωθεί ή έστω να σταθεροποιηθεί, αυτό αυξήθηκε κατά 153 δισ. ευρώ. Η εξυπηρέτηση του δημόσιου δανεισμού έφτασε το 35% του ΑΕΠ για το 2009. Ισοδύναμο σχεδόν με το σύνολο των μισθών που πληρώνει κάθε χρόνο η ελληνική οικονομία.
Αυτό σημαίνει ότι το δημόσιο χρέος της χώρας είναι πλήρως ανατροφοδοτούμενο. Ακόμα και με μηδενικό έλλειμμα επειδή το ΑΕΠ θα συρρικνωθεί λήγω της ύφεσης το χρέος θα διογκώνεται. Είναι προφανές ακόμα και για τις ασκήσεις επί χάρτου που κάνουν οι τεχνοκράτες του ΔΝΤ ότι «δεν βγαίνει το πανί βρακί» και επομένως η χρεοκοπία είναι ήδη εδώ.
Άλλα ποιος πιστεύει ότι το ενδιαφέρον της «τρόικας» είναι η αποκατάσταση της ελληνικής οικονομίας; Το κύριο ενδιαφέρον της είναι η προστασία των μεγάλων ευρωπαϊκών τραπεζών και του ευρώ. Αφού οι μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες κατέχουν πάνω από το 75% των ελληνικών ομολόγων και δεν θέλουν ν' ακούσουν ούτε λέξη για τυχόν αδυναμία της Ελλάδας να συνεχίσει να πληρώνει τα χρέη της.

Τέλος το ψευδώνυμο μου είναι Allosanfan γιατί κατάγεται από την ομώνυμη ταινία των Ταβιάνι (με συνδηλώσεις την απαισιοδοξία και τον αυτοσαρκασμό) και δεν συμμερίζεται τον ενθουσιασμό του Allons enfants πολύ δε περισσότερο το de la Patrie

Ανώνυμος είπε...

Εξαιρετικά αφιερωμένο στον τελευταίο σχολιαστή ...
http://www.youtube.com/watch?v=bBKuXWZ4jCw

ο Allosanfan είπε...

Ανώνυμε δεν μπορώ παρά να σε ευχαριστήσω για την εξαιρετική αφιέρωση και να σε βεβαιώσω ότι τώρα που διαπίστωσα ότι, με εξαίρεση τα μαύρα γυαλιά, έμενα είχε στο νου του ο Ζαμπέτας, όταν περιέγραφε την απεχθή ράτσα των κουλτουρατζήδων, θα προσπαθήσω να βγάλω από πάνω μου τη ρετσινιά και να γίνω φυσιολογικός άνθρωπος.

ο souks είπε...

Εξαιρετικά αφιερωμένο στον πρότελευταίο σχολιαστή..
http://www.youtube.com/watch?v=FJDExe7WhBI.

ο Allosanfan είπε...

Δεν ξέρω αν εξακολουθεί να παρακολουθείκανείς τα σχόλια αυτής της ανάρτησης, αλλά το βρήκα εξαιρετικό και το μεταφέρω!

Αντιγράφω λοιπόν από άρθρο του Γιώργου Ρούσση ένα απόσπασμα ενός κείμενου του μεγάλου γάλλου επαναστάτη Ζαν Πολ Μαρά με τίτλο «Η εγκαθίδρυση του δεσποτισμού» (1792), που αναφέρεται στην αξιοποίηση των κρίσεων από τους κυρίαρχους και στην καθυστερημένη λαϊκή αντίδραση στα καταστροφικά μέτρα που παίρνουν οι κυβερνώντες για την αντιμετώπισή τους,.
Γράφει λοιπόν ο Μαρά: «Μερικές φορές ο ηγεμόνας, για να επιβουλευτεί την ελευθερία περιμένει τη στιγμή της εκδήλωσης μιας ανησυχητικής κρίσης, που έχει προετοιμάσει ο ίδιος• τότε, με το πρόσχημα της φροντίδας για τη σωτηρία του κράτους προτείνει καταστροφικά μέτρα, που τα καλύπτει με το πέπλο της αναγκαιότητας, του κατεπείγοντος, των περιστάσεων, της κακοδαιμονίας των καιρών. Εγκωμιάζει την αγνότητα των προθέσεών του, εκφωνεί μεγάλα λόγια για την αγάπη του δημοσίου συμφέροντος, διαλαλεί τη μέριμνα της πατρικής του αγάπης. Κι αν δει ότι υπάρχει δισταγμός για να γίνουν δεκτές οι προτάσεις του, βάζει αμέσως τις φωνές: Πώς, δεν θέλετε; Ε, τότε βγείτε μόνοι σας από την άβυσσο! Κανείς δεν έχει τη δύναμη να αντισταθεί, κι ο καθένας αφήνεται στο έλεος των πραγμάτων, παρ' όλο που δεν έχει καμιά αμφιβολία γι' αυτό που κρύβουν τα μέτρα αυτά, όπου κάτω από το όμορφο περίβλημα βρίσκονται τα πιο μοχθηρά σχέδια. Η παγίδα αποκαλύπτεται όταν δεν υπάρχουν πλέον χρονικά περιθώρια για να αποφευχθεί: τότε ο λαός σαν το λιοντάρι που πέφτει μέσα στα δίχτυα κρυμμένα κάτω από τα φυλλώματα, παλεύει για να τα σπάσει και το μόνο που καταφέρνει είναι να μπλέκεται περισσότερο»

τονια είπε...

Τελικά πήγε κανένας στην ομιλία εχτές? Πώς ήταν?

Ανώνυμος είπε...

ενταξει το θεμα δεν ειναι να πας το θεμα ειναι τι θα σου μεινουν.


Τα πνευματικά δικαιώματα για εικόνες ,φωτογραφίες ,κείμενα και βίντεο ,πού αναρτώνται στο παρόν ιστολόγιο,ανήκουν αποκλειστικά στούς δημιουργούς τους