Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

Παύλος Σιδηροπουλος 6/12/1990

Ο Παύλος Σιδηρόπουλος γεννήθηκε στις 20 Ιουλίου του 1948 στην Αθήνα. Ήταν δισέγγονος του Αλέξη Ζορμπά και ανιψιός της γνωστής ποιήτριας Έλλης Αλεξίου. Σ' αυτές τις δύο διαφορετικές του ρίζες έβλεπε την αιτία της συνύπαρξης σ' αυτόν του ρόκερ και του σκεπτικιστή.


Η μουσική του πορεία ξεκινά το 1970 από τη Θεσσαλονίκη, όπου σπουδάζει Μαθηματικός στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Εκεί γνωρίζει τον Παντελή Δεληγιαννίδη, με τον οποίο δημιουργούν το ντουέτο «Δάμων και Φιντίας». Μαζί κυκλοφορούν τον δίσκο 45 στροφών «Το ξέσπασμα / Ο κόσμος τους» και συμμετέχουν στη συλλογή «Ζωντανοί στο κύτταρο». Από το 1972 έως το 1974 ενσωματώνονται στα «Μπουρμπούλια». Καρπός αυτής της συνεργασίας είναι το 7ινστο «Ο Ντάμης ο σκληρός».


Εν μέσω δικτατορίας, το σχήμα διαλύεται και τα «Μπουρμπούλια» ακολουθούν τον Διονύση Σαββόπουλο. Ο Παύλος Σιδηρόπουλος επιλέγει να συνεργαστεί με τον Γιάννη Μαρκόπουλο και συμμετέχει ως τραγουδιστής σε τρεις δίσκους του: «Θεσσαλικός Κύκλος», «Μετανάστες» και «Οροπέδιο».


Το 1976 δημιουργεί, μαζί με τους Βασίλη και Νίκο Σπυρόπουλο, το γκρουπ «Σπυριδούλα» και κυκλοφορούν ίσως τον κορυφαίο δίσκο της ελληνικής ροκ δισκογραφίας, τον «Φλου». Και αυτό το σχήμα διαλύεται, αφήνοντας πίσω του έναν ολοκληρωμένο ροκ ήχο και μια σειρά συναυλιών.


Το 1979 ο Παύλος Σιδηρόπουλος δημιουργεί το σχήμα «Εταιρία Καλλιτεχνών», με αγγλικό στίχο, χωρίς όμως καμία δισκογραφική δουλειά. Την ίδια περίοδο κάνει και το κινηματογραφικό του ντεμπούτο, ως πρωταγωνιστής στην ταινία του Αντρέα Θωμόπουλου «Ο Ασυμβίβαστος», ενώ ο ίδιος ερμηνεύει και το soundtrack της ταινίας, τραγούδια του οποίου αποτελούν κάποια από τα πλέον γνωστά του, όπως το «Να μ' αγαπάς». Επίσης, συμμετέχει στην ταινία «Αλδεβαράν» με πρωταγωνιστή τον Δημήτρη Πουλικάκο, η οποία προβλήθηκε μόνο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.


Στη μικρή καριέρα του ως ηθοποιός περιλαμβάνεται και μια τηλεοπτική εμφάνιση στο σήριαλ του Κώστα Φέρρη «Οικογένεια Ζαρντή», που προβλήθηκε στην ΕΡΤ-1.


Η συνεχής αλλαγή συνεργατών σταματάει το 1980. Ο Παύλος Σιδηρόπουλος καταλήγει σ' ένα σχήμα, τους «Απροσάρμοστους», που με λίγες αλλαγές παίζει μαζί τους μέχρι το τέλος. Το 1982 κυκλοφορεί ο δίσκος «Εν Λευκώ», ο οποίος αντιμετώπισε προβλήματα λογοκρισίας για 3 κομμάτια, για προτροπή στη χρήση ναρκωτικών και για προσβολή της δημοσίας αιδούς. Το 1985 κυκλοφορεί σε παραγωγή Δημήτρη Πουλικάκου το δίσκο «Zorba the freak» και το 1989 το «Χωρίς Μακιγιάζ» που είναι ζωντανά ηχογραφημένος στο «Μετρό».


Το 1990 ο Παύλος Σιδηρόπουλος αντιμετωπίζει προβλήματα με το δεξί του χέρι που προφανώς από κάποιο πρόβλημα στα αγγεία παραλύει. Στις 6 Δεκεμβρίου της ίδιας χρονιάς, βρίσκεται νεκρός στο πατρικό του σπίτι, μετά από υπερβολική δόση ηρωίνης.

5 σχόλια:

Allosanfan είπε...

Η αλήθεια είναι ότι την 6η του Δεκέμβρη την έχω στο νου μου ως επέτειο της δολοφονίας του Γρηγορόπουλου και όχι του θανάτου του Σιδηρόπουλου. Εντύπωση μου κάνει που φέτος το ξεχάσατε μετά τις περσινές συρράξεις στην συζήτηση περί βίας.
Ίσως kats69 το εξαιρετικό «Κάποτε θα 'ρθουν να σου πουν» (http://www.youtube.com/watch?v=qlwuTYBWbcE&feature=player_embedded) θα ήταν σχετικό.
Από έμενα ένα ποίημα του Γιώργου Χειμωνά:


Έληξε η αμφισβήτηση.
Αποφανατίστηκαν οι επαναστάσεις.
Καταγγέλθηκε η απάτη κάθε “πρωτοπορίας”.
Μια οργιαστική Σιγή εβλάστησε σε όλες τις ρωγμές.
Κοιτάξτε αυτούς τους νεαρούς των δεκαπέντε-δεκαεφτά χρονών.
Κοιτάξτε τους καλά.
Προσέξτε την Κατήφεια τους. Την νευρική τους απάθεια, την σιωπή τους,
την δύσαρθρη ομιλία τους, την δύσθυμη σκληρότητα τους.
Προσέξτε πόσο ακίνητος είναι αυτός ο Νέος Άνθρωπος.
Πόσον αμίλητο φόνο κουβαλάει μέσα του…
…Κι αν ακόμα δεν είναι αυτοί ο Συναγερμός, θα έρθουν παιδιά και έφηβοι
που θα είναι προορισμένοι για τον Νέο Λόγο.
Απλά, για τον Λόγο.
Για λέξεις που ποτέ δεν διαπράχθηκαν, για νοήματα που ποτέ
δεν ορθολογήθηκαν, για εικόνες που ποτέ δεν μιλήθηκαν.
Φοβηθείτε τους

kats69 είπε...

allosanfan το σκεφτηκα καλα και προτιμησα αυτο το κομματι που ειναι αφηερωμενο στη γυναικα.διοτι η επανασταση αποδειχτηκε ενα ονειρο που λεει και ο εταιρος roker νικολας ασιμος..

molaitis είπε...

ΠΑΥΛΟΣ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
Δείγμα πραγματικής ροκ ψυχής
αλλά και σίγουρα
παράδειγμα προς αποφυγή από τα ναρκωτικά

Τα επίσημα αίτια του θανάτου του ήταν ανακοπή καρδιάς από overdose, ενώ νωρίτερα είχε πραγματοποιήσει χρήση ηρωίνης, σε φιλικό σπίτι.

Μια άλλη ακόμα λεπτομέρεια, στο παραπάνω βιογραφικό δεν αναφέρετε τη μεγάλη επιτυχία του "Νοκ άουτ" ως σάουντρακ στην ομώνυμη ταινία του Κιμούλη.

Αισθάνομαι ανατριχίλα όταν έρχονται αυτές οι ημέρες κάθε αρχή Δεκέμβρη, με προσωπικά γεγονότα που είχαν σχέση με τα τραγούδια του Σιδηρόπουλου.
Ένα από αυτά, τότε, που είχα ακούσει την πιο σημαντική συνέντευξη του, στο Rock fm. Είχα χάσει τη ζωντανή συνέντευξη της 25ης Νοέμβρη 1990 λόγω έναρξης, εκείνη την ημέρα, της κατάληψης στη σχολή μου. Ήμουν κι εγώ από τους ακροατές που είχαν ζητήσει από το Δημήτρη Δημητράκα την επανάληψή της η οποία και πραγματοποιήθηκε λίγα 24ωρα πριν το θάνατό του!

ΑΚΟΥΣΤΕ ή ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ, ΟΛΟΚΛΗΡΗ:
http://dimitrisdimitrakas.gr/journalism/sidiropulosinterview.mp3

Ο θάνατός του δεν ήταν σε καμία περίπτωση αυτοκτονία. Αυτό αποδεικνήουν τα λόγια του στην τελευταία συνέντευξή του, όταν αποκαλύπτει τα άμεσα μελλοντικά μουσικά σχέδιά του, αλλά κι η καλή ψυχική του διάθεση.
Αξιοσημείωτα της συνέντευξης επίσης η στιγμή που ο δημοσιογράφος μεταφέρει ερωτήματα των ακροατών περι ναρκωτικών κι ο Παύλος τα αποφεύγει, όπως κι η δέσμευσή του να έρθει με όλους τους "Απροσάρμοστους" σε μια από τις επόμενες εκπομπές, όπου δεν πρόλαβε να την πραγματοποιήσει...

molaitis

molaitis είπε...

...και κάτι που ξέχασα
Εκείνες τις ημέρες που είχαν ξεκινήσει οι μεγαλύτερες καταλήψεις πανεπιστημίων και σχολείων σε όλη την Ελλάδα, όταν εμείς οι πιτσιρικάδες θέλαμε να γίνουμε "επαναστάτες", ήταν τα μεγαλύτερα επεισόδια που είχαν γίνει στην Ελλάδα όπως και πριν 2 χρόνια λόγω Αλέξη. Τότε είχαν χάσει τη ζωή τους 3 άνθρωποι στο φλεγόμενο κτήριο "Κ.Μαρούσης", όπως κι ο Τεμπονέρας στην Πάτρα όταν ως καθηγητής (και κομματικό στέλεγχος βέβαια) πήγε να σταματήσει κάποιους που πήγαν να "σπάσουν" την κατάληψη στο σχολείο και τελικά του έσπασαν το κεφάλι.

Τα γεγονότα λοιπόν αυτά πριν 20 χρόνια, τα συνδέουμε σίγουρα με τα προπέρσινα. Όμως τότε ο θάνατος του Π. Σιδηρόπουλου είχε συγκλονίσει και τραγούδια του ακούγοταν πολύ αυτές τις 30-40 ημέρες.
Αυτό προς απάντηση στον Allosanfan
Φιλικά, molaitis

Ανώνυμος είπε...

και μονο τον μπαμπη τον φλου να ειχε γραψει,παλι θα εμενε στιν ιστορια.


Τα πνευματικά δικαιώματα για εικόνες ,φωτογραφίες ,κείμενα και βίντεο ,πού αναρτώνται στο παρόν ιστολόγιο,ανήκουν αποκλειστικά στούς δημιουργούς τους