Πιασμένοι χεράκι χεράκι κάτω από το βάρος των άσχημων οικονομικών εξελίξεων
αρχίσαμε αργά αλλά σταθερά να οδεύουμε ντουγρού προς τον σύγχονο ζάλογγο της φραγγαρρώστιας.
Με πεσμένο ηθικό και κατεβασμένα κεφαλάκια, ανήμποροι και χωρίς ελπίδα πλέον περιμέναμε να αρχίσει να βρέχει σφαλιάρες περισσότερες και από ταινία του Βέγγου.
ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ Η ΑΠΟΜΗΧΑΝΗΣ ΘΕΑ..
Και να που ξαφνικά τα χαμόγελα επέστρεψαν στις θλιμένες φάτσες μας οι συζητήσεις ξέφυγαν από την μόνιμη κλαψα του στύλ "μας σκίσανε οι πούστηδες", τα καφενεία έζησαν ξανά τις παλιές δόξες των πρωινών προβολών τσόντας συνοδεία του Ελληνικού καφέ.
Η Τζούλια μας εκτός από μια άκρως επιτυχημένη κίνηση καριέρας αποκάλυψε αθελά της επείσης
ότι όσο και να προσπάθήσει ο ξένος να μας βάλει στα καλούπια του εμείς θα είμαστε μια ζωή.. ΑΟΥΑΑ.
Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
αχ αυτοι οι ελληνες...
Δημοσίευση σχολίου