Τρίτη 9 Μαρτίου 2010
Δημόσιο Χρέος
Μια ιστορία υποτέλειας εκμετάλλευσης και τρόμου.
Ένας ολόκληρος μηχανισμός αστών πολιτικών,"έγκριτων" οικονομολόγων και διατεταγμένων δημοσιογράφων
επισείει τον τρόμο του δημοσιονομικού ελλείμματος, με στόχο τη βαθιά κοινωνική οπσθοδρόμηση. Την ίδια ώρα οι διεθνείς χρηματοπιστωτικοί λύκοι στήνουν χώρο πάνω στο πτώμα της οικονομίας του ελληνικού κράτους, γλεντώντας τα νέα υπερκέρδη. Η κρίση είναι γι αυτούς το νέο χρυσοφόρο Ελ Ντοράντο και για μας η απόλυτη εξαθλίωση.
Ο Χίτλερ μαθαίνει για το χρέος της Ελλάδας!
Ετικέτες
κινητοποιησεις,
κοσμος,
σατυρα,
σκεψεις
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
7 σχόλια:
epitelous mia kali anartisi!
ΤΩΡΑ ΞΥΠΝΙΣΕΣ ΕΣΥ??????????????????
Μέσα στη δίνη της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης το ξεγύμνωμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης μας αποκάλυψε ότι δεν πρόκειται για μια συνεταιριστική ένωση, αλλά για μια αποικιοκρατική ένωση μεταξύ δυνατών και αδύναμων οικονομικά χωρών. Αυτές τις μέρες παρακολουθούμε σε fast motion την μετατροπή μιας κυρίαρχης χώρας σε αποικία. Η μητρόπολη (κεντροευρωπαϊκές οικονομίες) επιβάλλει στην αποικία Ελλάδα τους όρους της. Αυτό που πριν λίγες μέρες ο πρωθυπουργός διατύπωνε ως ενδεχόμενο έχει ήδη συντελεστεί: Η εθνική κυριαρχία καταλύθηκε. Μαζί με την εθνική κυριαρχία καταλύθηκε και η αντιπροσωπευτική «δημοκρατία» (ως γνωστόν οι αποικίες δεν απολαμβάνουν αυτό το «προνόμιο»). Η κυβέρνηση που ψήφισε ο ελληνικός λαός πριν 120 ημέρες δεν είναι τίποτ’ άλλο από ένα team εντολοδόχων μιας πολιτικής που υπαγορεύεται από το Βερολίνο.
Όμως η κυβέρνηση δεν έχει καμία λαϊκή εντολή να κατεδαφίσει το κοινωνικό κράτος και να βυθίσει την ελληνική κοινωνία στην απόγνωση, και εφ΄ όσον πράττει κατ εντολή των Βρυξελλών δεν πρόκειται για μια δημοκρατική κυβέρνηση (μια κυβέρνηση που εντολέας της είναι ο λαός) αλλά κυβέρνηση κατοχής. Η ελληνική κρίση δεν είναι παρά η τελευταία (αλλά όχι η τελική) πράξη ενός οικονομικού ιμπεριαλισμού που ασκήθηκε τα προηγούμενα χρόνια από τις οικονομίες του βορά προς τις οικονομίες του νότου. Ακολουθώντας μια οικονομική πολιτική προσαρμοσμένη στα συμφέροντα της Γερμανίας, η υπερκυβέρνηση των Βρυξελών αποδιάρθρωσε συστηματικά τις οικονομίες του Νότου. Η πολιτική των χαμηλών επιτοκίων το προηγούμενο διάστημα οδήγησε την οικονομία σε στρεβλή ανάπτυξη όπου οι δείκτες ευημερούσαν αλλά ήταν θέμα χρόνου να αποδειχτούν φούσκα αφού η πλειοψηφία τους ήταν μη παραγωγικές επενδύσεις όπως η οικοδομές και τα έργα των ολυμπιακών αγώνων. Όμως ούτε τα σταδία ούτε οι μεζονέτες εξάγονται και δεν ξέρω αν υπάρχουν πολλοί σήμερα που παρηγορούνται με την μνήμη του εθνικού μας άθλου των «καλύτερων ολυμπιακών αγώνων». Αντίστοιχα κινήθηκαν οι υπόλοιπες οικονομίες του ευρωπαϊκού νότου με αποτέλεσμα να δημιουργήσουν παραγωγικά ελλείμματα, ενώ οι χώρες του Βορρά παραγωγικά πλεονάσματα. Έτσι η σχέση εξαγωγών-εισαγωγών της Ελλάδας προς την Γερμανίας διαμορφώθηκε σε 1 προς 4,5. αυτό σημαίνει ότι οι θέσεις εργασίας μεταφέρονταν σταδιακά στο βορρά καθώς τα προϊόντα τους καταλάμβαναν την ελληνική αγορά. Επομένως μέρος της ανάπτυξης της Γερμανίας είχε ως αντίτιμο την υπανάπτυξη της Ελλάδας, και έτσι θα πρέπει τώρα να «τιμωρηθεί» ο ελληνικός λαός, όχι μόνο με την μείωση μισθών και συντάξεων, άγρια φορολόγηση και ληστρικές κερδοσκοπικές επιθέσεις, αλλά επίσης με μείωση των δαπανών για την υγεία, την εκπαίδευση και την κατάργηση κάθε εστίας κοινωνικού κράτους.
Όλα τα προηγούμενα δεν πραγματοποιήθηκαν με τηλεχειρισμό. Έλληνες εργολάβοι, τραπεζίτες, κομματικά στελέχη, κερδοσκόπησαν και κερδοσκοπούν πάνω στην καταστροφή και στο ξεπούλημα της παραγωγικής βάσης της χώρας, θησαύρισαν από μια «ανάπτυξη» δίχως αύριο, μοιράστηκαν μίζες, ολυμπιακά έργα, κέρδη στο χρηματιστήριο, ανέβασαν το «μέρισμα» τους από την πώληση δημόσιων οργανισμών και εθνικών υποδομών. Αλλά ούτε έτσι απαλλάσσονται της ευθύνης οι έλληνες πολίτες οι οποίοι στην καλύτερη περίπτωση παρακολουθούσαν απαθείς αναπαράγοντας διάφορα εθνικά ανέκδοτα όπως των καλύτερων ολυμπιακών αγώνων ή του καταλληλότερου πρωθυπουργού και στη χειρότερη συμμετείχαν στη μικρό-λαμογιά παρέχοντας άλλοθι στα μεγάλα αρπακτικά. Τώρα ο χειμώνας θα είναι μακρύς και βαρύς και θα έχουμε όλον τον χρόνο να σκεφτούμε ότι πριν την οικονομική κατάρρευση είχε συντελεστεί η κατάρρευση του πολιτισμού και να ορίσουμε εκ νέου τις άξιες μας, την ευτυχία μας, τον τρόπο ζωής μας. Προσοχή στους μαυραγορίτες και τους συνεργάτες του εχθρού. Οι Γερμανοί Ξανάρχονται. Η ιστορία επαναλαμβάνεται αυτή τη φορά ως (επώδυνη και εντελώς αντιηρωική) φάρσα όπως μας είχε προειδοποιήσει ο Μαρξ στην «18η Μπρυμαίρ»
ALLOSANFAN αυτά μην τα λές σε μας. Για μας είναι πλέον αργά. Αυτά πέστα στις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ που παρακαλάνε γονατιστοί να μπούνε στην ένωση μήπως και καταφέρουνε και φέρουνε πίσω τις κόρες τους που δουλεύουν στα κωλόμπαρα όλης της ευρώπης.
Αν από το κείμενο που διάβασες κατάλαβες ότι είμαι απολογητής του υπαρκτού σοσιαλισμού, θα πρέπει να αναθεωρήσω την εκτίμηση που είχα στη διανοητική σου ικανότητα. Αν πάλι σε παρέσυρε η (μάλλον παιγνιώδης) αναφορά στον Μαρξ θα πρέπει να σου επισημάνω τα εξής: α) τεμπέλαρος δεν είναι μόνο κάποιος που δεν μπορεί να διαβάσει ένα μεγάλο κείμενο αλλά και εκείνος που δεν προσπαθεί να καταλάβει πέρα από τα συνήθη στερεότυπα και β) ο Μαρξ δεν είναι αποκλειστικό περιουσιακό στοιχείο της κύριας Παπαρήγα
ALLOSANFAN
Από το κείμενο που διάβασα κατάλαβα ότι είσαι σκεπτικιστής στό θέμα της Ευρωπ. Ενωσης.
Τα παραδείγματα των χωρών που ανέφερα ήταν για να αναδείξω τα οφέλη της Ενωσης και όχι για να θίξω τον κομμουνισμό. Μην τσιμπάς.
καλό θα ήταν να αναγράφονται και οι πηγές....
Δημοσίευση σχολίου