Κυριακή 2 Μαΐου 2010

Η αποχαύνωση ως παιδαγωγική μέθοδος

Ρωτάς τα παιδιά, τους μαθητές: «τι δώρο θέλεις να σου προσφέρουν οι γονείς, οι συγγενείς, τα Χριστούγεννα, το Πάσχα, στη γιορτή σου ή στα γενέθλιά σου;». (Η ονομαστική εορτή σχεδόν καταργήθηκε. Σχεδόν κανένα παιδί δεν γιορτάζει, δεν κερνάει, δεν προσκαλεί την ημέρα της χριστιανικής γιορτής. Υπάρχουν μόνο τα γενέθλια. Η δυτικόφερτη φραγκοσυνήθεια έχει επικρατήσει πλήρως. Και αυτά ακόμη τα γενέθλια δεν εορτάζονται στο γονικό σπίτι, αλλά σε κάτι φανταχτερές, ιδιωτικές παιδοφυλακές. Το παιδί της πόλης, ως γνωστόν, ευρίσκεται υπό διωγμόν από την ευλογημένη πατρική εστία. Φωνάζουν, λερώνουν, γελούν, κλαίνε, μαλώνουν, πεινούν, πράγματα απαράδεκτα για ένα ψευτοπολιτισμό, που θέλει τα πάντα αποστειρωμένα και αποστεωμένα. Ακόμη και μηνύσεις υποβάλλουν ενοχλημένοι γείτονες και περίοικοι κατά παιδικών φωνών. Ας κάνουν όλοι υπομονή. Οσονούπω θα καθιερωθεί το λεγόμενο ολοήμερο σχολείο, οπότε θα επιστρέφουν εξουθενωμένα, το απόγευμα τα παιδιά στο σπίτι, για να ξαναρχίσει το φροντιστηριακό λαχάνιασμα. Οι γονείς θα περιορίζονται σε μια «καληνύχτα» και ένα «καλημέρα» και μετά θα αναρωτιούνται, εν φόβω και τρόμω, γιατί έμπλεξε αυτό το παιδί. Σημείωση ακροτελεύτιος της παρένθεσης: στα βιβλία γλώσσας – περιοδικά ποικίλης ύλης του Δημοτικού, δεν υπάρχει ούτε η ελάχιστη νύξη για ονομαστική εορτή. Υπάρχουν μόνο γενέθλια). Επανέρχομαι στο προλογικό ερώτημα. Τα παιδιά εν χορώ απαντούν: κινητό τηλέφωνο ή υπολογιστή. Και τα παιχνίδια ακόμη που επιθυμούν «διαπλέκονται» με υπολογιστές. Και πώς αλλιώς; Νυχθημερόν βομβαρδίζονται από ελκυστικότατες συσκευές της επικοινωνίας. Όπου και να στρέψουν το βλέμμα τους, αντικρίζουν το «αντικείμενο του πόθου». Γονείς, δάσκαλοι, φίλοι και συγγενείς όλοι μ’ ένα κινητό στο χέρι. Επικοινωνώ άρα υπάρχω. Όπως προσφυώς ειπώθηκε για να εξασφαλίσουν την συνοχή τους οι κοινωνίες με μνήμη χρησιμοποιούν την ιστορία και οι κοινωνίες χωρίς μνήμη χρησιμοποιούν την επικοινωνία. Διάβασα πρόσφατα επιστολή μητέρας παιδιού της Α΄ Γυμνασίου. Διαμαρτυρόταν γιατί το παιδί της «εισέρχεται ανεξέλεγκτα όσες ώρες αυτή εργάζεται, σε ιστοσελίδες, χρησιμοποιώντας οποιαδήποτε ασύρματη σύνδεση υπάρχει στην πολυκατοικία». Ο φορητός υπολογιστής, υπενθυμίζω, είναι δώρο του υπουργείου, πρώην εθνικής, Παιδείας στα γυμνασιόπαιδα της πρώτης τάξης. Ως συνήθως κατόπιν εορτής οι ενστάσεις.

Τώρα που το υπουργείο προτίθεται από την πρώτη δημοτικού να καθηλώσει τα ανυπεράσπιστα παιδιά μπροστά σε υπολογιστές, θα αντιδράσει κανείς; Απορώ και εξίσταμαι! Δεν κατανοούν οι γονείς το έγκλημα που σχεδιάζεται εις βάρος των παιδιών τους. Στο προσχέδιο του «νέου σχολείου» που οραματίζεται η διαβιουπουργός, καταγράφεται σαφέστατα ότι όλα, έμβια και άβια, αποκτούν ψηφιακή υπόσταση. Ακόμη και ο δάσκαλος, ως φυσική παρουσία, ως πρόσωπο θα καταργηθεί. Θα περιοριστεί σε ρόλο, θα χειρίζεται πλήκτρα, τα οποία θα μεταφέρουν στον εγκέφαλο των παιδιών τις αναχωνευμένες στα εργαστήρια του πολυπολιτισμικού – αποχαυνωτικού υπουργείου παιδομαζώματος, πληροφορίες. Οι νέες γενιές, θα είναι οι μικροί πειθαρχημένοι στρατιώτες, προετοιμασμένοι από ένα σχολείο πνιγμένο από την εμποροχυδαία πραγματικότητα. Έχω χαρακτηρίσει τα νέα σχολικά βιβλία της γλώσσας, κακέκτυπο του διαδικτύου. Προφανώς στάλθηκαν ως ένα είδος προπαιδείας σ’ αυτό που έρχεται. Ό, τι αντικρίζει ο μαθητής στην τηλεόραση μεταφέρθηκε στο βιβλίο. Συνταγές μαγειρικής, μικρές αγγελίες, διαφημίσεις, κείμενα ανούσια, ολιγόλογα, κείμενα χρήσιμα για την υποβολή μιας αίτησης ή ενός σύντομου βιογραφικού για μια θέση υποαπασχόλησης. Σε μια γλώσσα παρδαλή, τραυματισμένη, μιξοελληνική. «Πολλές ρήσεις έχουμε δει ν’ ανατρέπονται, ποτέ όμως την αποφθεγματική εκδοχή: όπου γλώσσα πατρίς», θα πει ο Ελύτης στον «κήπο με τις αυταπάτες». Αν έβλεπε τα τωρινά βιβλία ίσως θα δυσκολευόταν να γράψει αυτό το «ποτέ». Σχολείο ψηφιακό είναι σχολείο της ορθοπεταλιάς, για να παραφράσω τον τίτλο ενός σπουδαίου βιβλίου του Γ. Καλιόρη. («Η κοινωνία της ορθοπεταλιάς»). Ένα σχολείο που ξεθεωμένο τρέχει να προλάβει τις δήθεν εξελίξεις, να ανοίξει, όπως λέει ένα κρανιοκενές ευφυολόγημα, στη ζωή. Όμως το σχολείο, για να παραμείνει σχόλη και σχολή, οφείλει να είναι συντηρητικό, με την απλή και πρωταρχική σημασία της λέξης. Να συντηρεί τα πολυτίμητα τζιβαϊρικά που παρέλαβε απ’ όσους πέρασαν και να τα παραδίδει στους νεότερους, εμπλουτίζοντας, βέβαια, την παράδοση με τα άξια λόγου και μίμησης (αξιόλογα και αξιομίμητα) νεότερα. «Μου φαίνεται ότι ο συντηρητισμός νοούμενος ως συντήρηση, αποτελεί την ίδια την ουσία της εκπαίδευσης, η οποία έχει πάντοτε ως έργο της να περιβάλλει και να προστατεύει κάποιο πράγμα – το παιδί έναντι του κόσμου, τον κόσμο έναντι του παιδιού, το καινούργιο έναντι του παλαιού, το παλαιό έναντι του καινούργιου», εξηγεί η Χάννα Άρεν, ήδη από το 1958, στο απροσπέλαστο δοκίμιό της «η κρίση της εκπαίδευσης».

Πώς όμως να εξηγήσεις την συντηρητική διάσταση που πρέπει να έχει το σχολείο σήμερα, σε ανθρώπους «ξιπασμένους οψίπλουτους», της μάθησης, που υποστηρίζουν ότι «το Νέο Σχολείο είναι πρώτα απ’ όλα ΕΝΑ ΣΧΟΛΕΙΟ ΧΩΡΙΣ…ΤΟΙΧΟΥΣ! Ένα σχολείο ανοικτό στις ιδέες και στην κοινωνία, στην γνώση και το μέλλον, που αξιοποιεί κάθε σύγχρονο εργαλείο. Ο διαδραστικός πίνακας, το ηλεκτρονικό βιβλίο, το ψηφιακό εκπαιδευτικό υλικό, ο προσωπικός μαθητικός υπολογιστής». (Α. Διαμαντοπούλου. Υποψιάζομαι ότι εκείνο το «τοίχους» γράφτηκε αντί του «τείχη». Από κάτι τέτοιες σαπουνόφουσκες παρασύρονται κάποιοι δάσκαλοι και τριγυρίζουν με τους μαθητές τους ολημερίς και ολονυχτίς, τάχα και εκπαιδευτικές επισκέψεις, αντί να στρωθούν να κάνουν μάθημα μες στην τάξη). Το κακό είναι πως σ’ αυτόν τον τόπο ό,τι δεν έχει πρόσφατη ημερομηνία έχει ποινικοποιηθεί.

Πάσχουμε από άκρατο και άκριτο, ας μου συγχωρεθεί ο όρος, «νεανισμό». (Θυμήθηκα μια φράση του Χάιντεγκερ: «το δέντρο μεγαλώνει από τα κλαδιά του αλλά και από τις ρίζες του»). Βλέπουμε τις ολέθριες συνέπειες αυτού του καταστρεπτικού δόγματος: ό,τι αρέσει στους νέους. Γι’ αυτό και υπολογιστές και διαδίκτυο από το δημοτικό. Αντί το σχολείο να είναι θεματοφύλακας των τιμαλφών αξιών του Γένους και κάστρο συντήρησης τους, μεταβάλλεται σε πολλαπλασιαστή της περιρρέουσας αμορφωσιάς. Η αναγωγή της αποχαύνωσης σε καινοτόμο παιδαγωγική μέθοδο. Αν υλοποιηθεί η εξαγγελία της διαβιουπουργού σε μερικά χρόνια δίπλα από κάθε σχολείο θα χτίζεται και ένα κέντρο απεξάρτησης των νέων από τις νέες τεχνολογίες. Πώς να τα εξηγήσεις όμως αυτά σε ανθρώπους που θεωρούν το σχολείο χώρο πειραματισμών, επικοινωνίας, εξουδετέρωσης των κοινωνικών αδικιών και ταξικών ανισοτήτων, εντάξεως των μεταναστών και άλλων εύηχων πραγμάτων;

Θα κλείσω με κάτι που αυτές τις ημέρες μου προκάλεσε «θλίψιν απαρηγόρητον». Προμηθεύτηκα τα αναγνωστικά που είχαν οι μαθητές του δημοτικού πριν από το 1983, πριν ενσκήψει η λαίλαπα του προοδευτισμού. Έχω ενώπιόν μου της Ε΄ δημοτικού. (Στην οποία φέτος διδάσκω). Διαβάζω ονόματα λογοτεχνών που στολίζουν τις σελίδες του: Σολωμός, Παλαμάς, Δροσίνης, Πολέμης, Καρκαβίτσας, Κονδυλάκης, Νιρβάνας, Ξενόπουλος, Παπαδιαμάντης, ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει η πατρίδα μας. Πιάνω τα τωρινά με τις συνταγές μαγειρικής και τις οδηγίες χρήσης καφετιέρας και απελπίζομαι. (Περίπου 20 συνταγές στις δύο τελευταίες τάξεις του Δημοτικού. Ένα ή δύο τα δημοτικά τραγούδια. Σαφές το μήνυμα: αποκοπεί από τις ρίζες και εθισμό στην ευτέλεια). Σκέφτομαι ότι αν μορφώσουμε μια γενιά Ελλήνων με τα «συντηρητικά» εκείνα βιβλία, θα βγουν άνθρωποι που θα σώσουν την πατρίδα μας. Πράγμα βέβαια αδύνατον, όσο επιβιώνει η τιποτοκρατία.

Υπό τις σημερινές συνθήκες, καθώς θα ‘λέγε και ο ποιητής, «το πιο φρικτό ναυάγιο θα ήταν να σωθούμε».

Νατσιός Δημήτρης

δάσκαλος-Κιλκίς


20 σχόλια:

Ο "φυλαχτείτε από τα laptop αδέρφια" είπε...

Ευτυχώς που αυτός ο πατρίς-θρησκεία-οικογένεια, τεχνο-φοβικός, δυτικο-φοβικός, οπισθοδρομικός, μίζερος δασκαλάκος είναι μακριά από τα παιδιά μου. Κρίμα για τα παιδιά στο Κιλκίς που τον έχουν δάσκαλο. Κρίμα για όσους έχουν τα ίδια μυαλά μ΄ αυτόν και θρηνούν την απώλεια εκείνων των βιβλίων με τον τσοπανάκο και τα προβατάκια, τους ποιητές του βουνού και του λόγγου Δροσίνη και Πολέμη και την αναπαραγωγή των Ελλάς -Ελλήνων-Χριστιανών ιδεωδών. Κρίμα σ΄ αυτούς που αναπαράγουν στο BLOG τις σχοινοτενείς φασίζουσες ανοησίες του. Κρίμα και σε μένα που σπατάλησα το χρόνο μου για να διαβάσω το παραλήρημά του.

g_iat έδωσες σαφές δείγμα γραφής, με τις δυο αναρτήσεις σου, ώστε να μη χρειαστεί να ξανακάνω τον κόπο.

Polsila και σ΄ ανώτερα!

Ανώνυμος είπε...

Reeeeeeeeeeeee g_iat,kala se katalava.....pou vrikes ton daskalo afton!!-))))) megalos....papa.....pas na mas feris ston isio dromo!!!!!!!!!! ellas ellinon xristianon!!!tha fas kala....timasou gia megala glentia.....na po kai se anotera kai ego ston Polsila!!!!!!!!!!!!

tsats είπε...

Επειδη μαλλον πρεπει να απολογηθω ...αντιγραφω το κειμενο απο την πρωτη μου αναρτηση.
ΠΗΡΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΩ ΔΟΚΙΜΑΣΤΙΚΑ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Ο ΧΩΡΟΣ ΟΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΑΙΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΣΩΠΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΣΩΠΟΥ । ΕΠΙΣΗΣ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΕΔΙΟ ΑΝΤΑΛΛΑΓΗΣ ΙΔΕΩΝ , ΑΠΟΨΕΩΝ , ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΟΛΩΝ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ। ΘΑ ΗΤΑΝ ΔΕΚΤΗ ΜΕ ΧΑΡΑ ΟΠΟΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΚΑΙ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΕΣΑΣ।ΑΠΛΑ ΓΡΑΨΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ ΣΤΟ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟ ΠΕΔΙΟ Η ΣΤΕΙΛΤΟ ΣΤΟ TSATS10@YAHOO.Gr

Ποτε δεν σκεφτηκα να καθορισω την ιδεολογια του blog .
Θελω να πιστευω οτι σε αυτο συμφωνειτε και εσεις παρολη την ειρωνια των σχολιων σας.
Εξακολουθω να πιστευω οτι η ανοιχτη και υπευθυνη τοποθετηση (εστω και αστοχη)ειναι παραγωγικοτερη απο την στειρα κριτικη.
Τελειωνω με την αγαπημενη μου ατακα...
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΘΑ ΔΕΙΞΕΙ...

Ανώνυμος είπε...

οταν κανουμε αναδημοσιευση καλο ειναι να αναφερουμε την πηγη....
το κειμενο εχει ανεβει απο
http://www.ideografhmata.gr/forum/viewtopic.php?f=145&t=10595
http://www.antibaro.gr/node/1456
http://rikseis.wordpress.com/2010/04/10/%CE%B7-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%87%CE%B1%CF%8D%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7-%CF%89%CF%82-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%BC%CE%AD%CE%B8%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CF%82/
http://kostasxan.blogspot.com/2010/04/blog-post_2272.html
http://lalio20.pblogs.gr/2010/04/h-apohaynwsh-ws-paidagwgikh-methodos.html.....
και σε αλλους ιστοτοπους.

Ο "φυλαχτείτε από τα laptop αδέρφια" είπε...

Tsats το «και σ΄ ανώτερα» δεν απευθυνόταν προσωπικά αλλά σε όλους μας που συμμετέχουμε είτε ως blogers είτε ως σχολιαστές και επομένως μάλλον δεν χρειαζόταν να απολογηθείς

Ο Ashurbanipal είπε...

Λοιπόν, βρισκόμαστε σε εποχές που το politicaly correct οφείλει να πεθάνει. Δεν μπορώ να μην εκφράσω τη δυσεντερία που νιώθω όταν διαβάζω τα άρθρα που αναπαράγει ο g_iat με τη ρηχή και σαφώς στερούμενης πολιτικής ευφυίας φρασεολογία. Πού τα βρίσκεις ρε γαμώτο! Τέτοια άρθρα, για να κοροϊδεύω τους πολιτικά ανώριμους σου φτιάχνω δέκα τη μέρα! Απλή η συνταγή: Λίγο θρησκεία, λίγο οικογένεια άντε και δυο κουταλιές πατρίδα, τελειώσαμε!!!

Μήδος Αρβάκης είπε...

Ρε συ g_iat απο που μας ξεφύτρωσες εσυ ρε μεγαλε; ρε δε σου'χουν πει να τηρεις τον κωδικα της τοπικης εκπαιδευτικης νομενκλατουρας; δες ρε ακομα δε νυχτωσε και ο Σαρδαναπαλος κοντεύει να χεστει πανω του μ' αυτα που εβαλες. θες να μας βάλεις σε τετοιους μπελάδες παναθεμα σε; ψάρωσες ρε κοροϊδο επειδη οι κουλ(τ)ουριτζήδες επικαλουνται το δικαιωμα στη διαφορετικη γνωμη και νομισες οτι μπορεις να σηκωσεις κατι που δεν τους αρεσει; ρε αμα τυχον αυτος ο δασκαλος στο Κιλκις εχει εστω λιγο δικιο σε κατι, εστω λιγο, ο ντοπιος διανοουμενος ξερόλας συναδελφος τι περιμενεις να κανει; ναι, αυτος που κατηγόραγε μέχρι τώρα τους άλλους κολλημένους ειναι ακομα πιο κομπλεξικος για ν' ακουσει ή να διαβασει κατι που δεν του κανει.
επειδη εισαι νεος εδω και δε νογας καλα, γυρνα λιγο πισω στις αναρτησεις & τηρα να δεις ποσες αναρτησεις εχει κανει ο καθε Σαρδαναπαλος, ποσο μεγαλη αξια και βαρυτητα ειχαν τα περιεχομενα του και θα καταλαβεις. και αν δε μυριστεις τιποτα μην ανησυχησεις, θα΄ναι η δυσωδια της μικροτητας και της κακοβουλιας μεριδας του τοπου μπλεγμενη με το προιον αφοδευσης του λαμπρου Ασσύριου βασιλια του σκοτους...

Ανώνυμος είπε...

Επιθέσεις εναντίον προσώπων όπως το προηγούμενο ξερατό από φασιστοειδή ερπετά είναι απαράδεκτο να επιτρέπονται σ΄ αυτό το blog. Ο g-iat ως bloger έχει ευθύνη και υποχρέωση να τα καταδικάσει απερίφραστα και οι blogers να αποφασίσουν ότι σχόλια που θίγουν ή στοχοποιούν συγκεκριμένα πρόσωπα για τις απόψεις τους, θα πρέπει αυτομάτως να κόβονται. Μη μπερδεύεστε δεν πρόκειται για διάλογο αλλά για τρομοκρατία. Το φαινόμενο δεν είναι τωρινό έχει επαναληφθεί στο παρελθόν αλλά μάλλον δεν το πήρατε χαμπάρι. Από την άλλη αν θέλετε να παραχωρήσετε το blog για απόπατο στους γυμνοσάλιαγκες κάντε το. Εγώ πάντως δεν ειμαι θαμώνας τέτοιων χώρων.

Ashurbanipal είπε...

Διαβάζοντας τα σχόλιο του Αρβάκη διαπίστωσα ότι δεν πήρε και πολύ χαμπάρι τι εννούσα με τον όρο politicaly correct (δεν ισχυρίζομαι ότι δε γνωρίζει-απλά δε κατάλαβε). Οι απόψεις που εκφράζονται οπουδήποτε οφείλουν να είναι έτοιμες να δεχτούν κριτική και μάλιστα σκληρή. Αυτό κε Ανώνυμε 2:47 πρέπει να το καταλάβετε κι εσείς. Δεν με ενοχλεί καθόλου η κριτική του Αρβάκη στο επίπεδο που το θέτετε εσείς ούτε θα τον χαρακτήριζα φασιστοειδές.
Επανερχόμενος τώρα στο σχόλιο του κ. Αρβάκη μπορεί να μείνει ήσυχος καθώς το έντερό μου έχει επανέλθει στη φυσιολογική λειτουργία του, οπότε ο ίδιος δεν κινδυνεύει. Αν εσείς δεν ήσασταν κολλημένος θα κατανοούσατε ότι η επίθεση δεν ήταν στο πρόσωπο του g_iat (ο οποίος, επειδή τυχαίνει να τον γνωρίζω, θεωρώ ότι είναι από τα πιο αξιόλογα άτομα) αλλά στα κείμενα που ανέβασε. Το δικό μου μένος στοχεύει στις απόψεις, το δικό σας, λυπάμαι, στοχεύει στα πρόσωπα. Περίμενα απάντηση από τον g_iat και όχι από σας. Δεν πειράζει όμως, ίσως κάποια στιγμή τα πούμε από κοντά και αποδειχθεί τότε ότι δεν είμαι και τόσο ξερόλας (πρώτη φορά μου λένε κάτι τέτοιο, πρέπει να είστε πολύ οξυδερκής), να κεράσω ένα καφέ ρε αδελφέ!
Ξανά σε σας κ. Ανώνυμε 2:47. Δεν έθιξα και δεν στοχοποίησα ποτέ τον g_iat. Σ' αυτό είμαι κάθετος και σίγουρα το ξέρει κι ο g_iat!!!!!!

Ανώνυμος είπε...

Φίλε Ashurbanipal σε συνεπήρε ο οίστρος και δεν κατάλαβες. Το σχόλιο μου αφορούσε αποκλειστικά και μόνο τον Αρβάκη και αυτόν κατηγόρησα ότι στοχοποιεί εσένα.

Επιμένω: αυτού του είδους οι επιθέσεις δεν ενοχλούν απλώς την αισθητική μου αλλά είναι φασιστικές και επικίνδυνες και το blog δεν μπορεί να τις επιτρέπει. Αν πάλι, όπως είπα προηγουμένως, επιμένετε να αφήσετε το blog να μετατραπεί σε απόπατο ερπετών τότε εγώ «δεν θα πάρω άλλο, ΄φχαριστώ δεν είμαι φίλος».

Ashurbanipal είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Ashurbanipal είπε...

Η ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΛΟΓΟΚΡΙΘΕΙ. ΕΓΩ ΤΗΝ ΕΒΓΑΛΑ!!!!!!!!

Και κάτι άλλο, για να μη κατηγορηθώ για μεροληψία. Μπορεί να είμαι λάτρης των σκληρών επιθέσεων και σχολίων ωστόσο οφείλω να καταδικάσω κάποιους σχολιαστές οι οποίοι ανώνυμα (δεν είμαι πάντα κατά της ανωνυμίας, αλλά αυτή είναι μια άλλη κουβέντα) όντως κάνουν προσωπικές επιθέσεις στον g_iat και μάλιστα εμμέσως ζητούν τη φίμωσή του. Αν δεν τους αρέσει ο g_iat να μην τον διαβάζουν. Ο σκοπός του Blog, όπως εγώ το καταννοώ, είναι να γίνεται και κουβέντα και αντιπαράθεση, έστω και σκληρή. Η προσωπική επίθεση όμως θα πρέπει να είναι επώνυμη ή με σταθερό ψευδώνυμο. Τον κ. Αρβάκη φαίνεται, μόνο το δικό μου σχόλιο τον ενόχλησε. Γιατί άραγε?

GODDESS είπε...

Loipon....an katalava kala kai apo tis antidraseis ton sxoliaston enantion tou periexomenou tis anartisis tou g_iat, oi perisoteroi apo esas pisteuete oti to ekpaideutiko sistima kai oi paidagogikes methodoi pou efarmozontai sta sxoleia einai sostes kai eisaste ikanopoiimenoi me ton tropo kai iliko pou didaskontai se auta.
Bravo!!! Liges xores einai se thesi na poun kati tetoio kai dedomenou tou gegonotos oti ola ta alla -politikos/oikonomikos- pane kata diavolou stin Ellada, einai axion thaumasmou oti toulaxiston i paideia den exei katareusei kai ola pane kala se auton ton tomea....Bravo!!!!

τονια είπε...

Ανώνυμε άντε γειά, σωστά το κατάλαβες, δεν υπάρχει χώρος εδώ για εσένα. Αν αναζητάς τη λογοκρισία μπορείς να τη βρεις παντού οπότε δεν ανησυχώ για εσένα.
Goddess θυμήσου απλά την περασμένη πενταετία (τουλάχιστον) όπου όλοι οι φοιτητές, οι δάσκαλοι κ πολλοί μαθητές ήταν στους δρόμους απαιτώντας αλλαγή του εκπαιδευτικού συστήματος. Βέβαια είχαμε πολύ διαφορετικές απαιτήσεις κ προτεραιότητες από τον αστείο, αν όχι γελοίο, δάσκαλο...

Ο συνήθης ανώνυμος είπε...

Τόνια γεια! Χαίρομαι να διαπιστώνω την εξέλιξη των ιδεών των νέων ανθρώπων! Το λέω γιατί έχω κάτι αμυδρές και εντελώς συγκεχυμένες μνήμες από μια ανάρτηση για κάποιο τσάι αγάπης παλιά. Παρ΄ όλα αυτά διάβασε προσεκτικότερα το σχόλιό μου γιατί είμαι βέβαιος ότι η οξύνοιά σου σου επιτρέπει να καταλάβεις πέρα από τα συνήθη στερεότυπα.

Θέμις είπε...

Ανώνυμε μεταλλαγμένε σε συνήθη πλέον, η εξέλιξη των ειδών χρειάζεται και τη συμμετοχή των γηραιότερων ανθρώπων. Όταν αυτοί όμως δίνουν παραδείγματα σαν το δικό σου, να προσβάλεις αδικαιολόγητα και να εικάζεις ως κατά φαντασίαν κυνηγημένος και απόκληρος, η απουσία σου πίστεψε με θα μας είναι ανακούφιση. Πραγματικά σε λυπάμαι, τόσο απομονωμένο πίσω από το τείχος που έχτισες μόνος σου για να μπορείς αόρατα να χτυπάς και να εξαφανίζεσαι. Δεν έχεις πλέον τίποτα δημιουργικό να προσφέρεις, τίποτα ποιτικό πέρα απ'τη μιζέρια σου να επιλέξεις και τίποτα όμορφο να ονειρευτείς. Όνειδος της επιλεκτικής γνώσης, κουφάρι τετριμμένων και νοσηρών επιλογών και τακτικών. Τουλάχιστον όταν με το καλό αποφασίσεις ν'αποχωρήσεις μια και καλή από εδώ μέσα, πάρε μαζί και τη μαύρη κουκούλα της ανωνυμίας σου, αυτή που τίμησες τόσο καιρό με τη θρασυδειλία σου. Αρκετά πια με σένα απολειφάδι του παρελθόντος.
Υ.Γ Πόσο χαμερπής μπορείς να γίνεις όταν στριμώχνεσαι... Τουλάχιστον οι σιελογόνοι αδένες σου συνήθισαν στην αναπαραγωγή υγρού τόσα χρόνια γλείφτη...

Paulos A. είπε...

kalooooooooo!!! re sy anwnyme, sth xytra me ta skata pou zeis kai kolympas tosa xronia, se parakalw, vouta kai to kefali sou kai mh to ksanavgaleis. tha'nai gia olous kalytera re noumero!!! oust re teleiwmene... -)))))))

g_iat είπε...

“Επιδιώκω μέσα από δω όταν ανεβάζω ένα κείμενο ή ό,τι άλλο, να μοιραστώ κάτι ενδιαφέρον κατά τη γνώμη μου στο οποίο χωράει συζήτηση & προβληματισμός. Αν υπάρχει διάθεση να κατακρίνει κάποιος τα γραφόμενα βάζοντας το δικό του αλατοπίπερο ή χολή, ας λάβει τουλάχιστον υπ'όψιν του πριν σχολιάσει ότι δεν υπάρχει εκ μέρους μου πρόθεση προσηλυτισμού ή αποπροσανατολισμού όπως γράφτηκε παραπάνω.”
Αυτά έγραψα σε κάποιο σχόλιο, σε προηγούμενο post προ λίγων ημερών. Πιο συγκεκριμμένος ακόμα & τώρα που το ξαναδιάβασα, αδυνατώ να γίνω. Αν έχει κάποιος τη στοιχειώδη διάθεση να συμμετέχει δημιουργικά σε μια συζήτηση, ακόμα & σε τέτοιο, απρόσωπο επίπεδο, οφείλει κατ’αρχήν το σχόλιο του να μην προσβάλλει είτε λεκτικά είτε αλληγορικά το bloger, πόσο δε μάλλον όταν το περιεχόμενο του post δεν είναι κάτι ακραίο. & ακραίος μέσα από αυτά που μέχρι τώρα έστειλα, είμαι βέβαιος ότι δεν ήμουν. Πιθανόν ακόμα & στο ίδιο το κείμενο που ανέβαζα να είχα τις δικές μου ενστάσεις, αντιρρήσεις, ενδοιασμούς αλλά & πάλι το τι ακριβώς εγώ νοιώθω ούτε μπορώ να το επιβάλλω στο δημιουργό του κειμένου ούτε να σπεύσω να το αλλοιώσω προκειμένου να το προβάλλω στο blog κάνοντας το περισσότερο ή λιγότερο αρεστό σε άλλους. Έστω όμως απ΄την άλλη & να ήμουν απόλυτα σύμφωνος με ένα άρθρο που ανέβασα, έναν προβληματισμό, οτιδήποτε, δεν περίμενα όντας καλοπροαίρετος & έχοντας υπάρξει & γω για καιρό αναγνώστης άλλων blogs με δυνατότητα προσωπικού σχολιασμού, τέτοια αντίδραση & τόσο μένος εις βάρος μου, κυρίως απο μερίδα ανώνυμων ή επιτηδευμένα απρόσωπων σχολιαστών. Σ’αυτούς λοιπόν που διάβασαν ένα post μου & [ευχαριστώ Ashurbanipal, η εκτίμηση είναι αμοιβαία], & προσπάθησαν να με μειώσουν είτε βρίζοντάς με είτε προσδίδοντας μου ταυτότητα, (φασίστας νομίζω επικράτησε), λυπάμαι παιδιά γιατί είτε γράφετε χωρίς να με γνωρίζετε είτε κάποιο απωθημένο σας σας έκανε αιθεροβάμονες. Με στεναχωρεί όμως περισσότερο σε σας η αντιφατικότητα των ζητούμενων σας από τους άλλους & η στάση προσφοράς σας απέναντι στα ίδια ακριβώς πράγματα. Χαίρομαι που ο ashurbanipal δεν χρειάζεται & δε ζητά από μένα καταδικαστική απόφαση για σχόλια άλλων όπως χαριτωμένα (& ) οργισμένα μου ζητήθηκε από αλλού. Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται. Σ’ αυτό όμως που έχω ένσταση είναι στην κριτική & τη διατύπωση της. Αυτή που έρχεται πιο γρήγορα από την παρακολούθηση, την ανάλυση, τη σκέψη, την υπόθεση, τη σύγκριση, την αναδρομή & ένα σωρό άλλα εξίσου δημιουργικά χαρακτηριστικά. Σ’α υτή την κριτική που κάποιοι απολαμβάνουν στον εαυτό τους όταν οι ίδιοι σχολιάζουν & θίγουν κάτι ή κάποιον αλλά & τόσο πρόχειρα την έχουν ζυγίσει πριν την εκτοξεύσουν. & όταν η ένταση & η σκληρότητα ιδίως μιας κακόβουλης ή πρόχειρης κριτικής , (αποφεύγω να πω ορθής γιατί είναι υποκειμενικό), είναι οξεία, είναι σχεδόν βέβαιο ότι εκτός από κάποιο θόρυβο, θα προκαλέσει & αντίδραση. Προσωπικά δεν αισθάνθηκα την ανάγκη ν’απαντήσω χυδαία γι’αυτό & επιλέγω συνειδητά το δρόμο της άμβλυνσης του θέματος & της εξήγησης της θέσης μου. Κλείνω με μια βασική αρχή στη ζωή μου: να σέβομαι & να υπολογίζω τον συνάνθρωπο, απ’τον εξυπνότερο έως τον πλέον αγαθό & ευπαθή, να λειτουργώ δημιουργικά προσπαθώντας να συνεργαστώ & συλλογικά να πετύχω τους κοινούς στόχους. Ούτε να αποθησαυρίσω, ούτε να επωφεληθώ εις βάρος άλλων. Θα μείνω μακριά από νέες δημοσιεύσεις, κοντά όμως στον τόπο που αγάπησα & δέθηκα, έτοιμος να βοηθήσω όποτε μου ζητηθεί.
Ιατρόπουλος Γιώργος

Ο συνήθης ανώνυμος είπε...

Λοιπόν το συμπέρασμα είναι το εξής: αν οι Μήδος Αρβάκης, Θέμις και Paulos A.δεν αποτελούν ταυτοπροσωπία τότε υπάρχει φωλιά. Και καλά αυτοί -που όπως και να χει πρέπει να τους αναγνωρίσω ότι ο άναρθρος λόγος τους αποτελεί ανθρωπολογική κατάκτηση- αλλά οι άλλοι τι πάθατε και δεν καταλαβαίνεται; Παίζει καμία περίεργη συναστρία και άλλα λέω άλλα καταλαβαίνεται; Επίσης δεν κατάλαβα ποιος αποκάλεσε φασίστα τον g-iat αν και ξαναδιάβασα τα σχόλια. Τα επικριτικά αφορούσαν το περιεχόμενο της ανάρτησης και όχι τον ίδιο και ίσως πρέπει να τα ξαναδιαβάσει με ψυχραιμία, αντίθετα το υπερασπιστικό σχόλιο του Αρβάκη είναι, κατά τη γνώμη μου, αυτό που τον προσβάλλει.

Ανώνυμος είπε...

Λοιπόν το συμπέρασμα είναι το εξής: αν οι Μήδος Αρβάκης, Θέμις και Paulos A.δεν αποτελούν ταυτοπροσωπία τότε υπάρχει φωλιά. Και καλά αυτοί -που όπως και να χει πρέπει να τους αναγνωρίσω ότι ο άναρθρος λόγος τους αποτελεί ανθρωπολογική κατάκτηση- αλλά οι άλλοι τι πάθατε και δεν καταλαβαίνεται; Παίζει καμία περίεργη συναστρία και άλλα λέω άλλα καταλαβαίνεται; Επίσης δεν κατάλαβα ποιος αποκάλεσε φασίστα τον g-iat αν και ξαναδιάβασα τα σχόλια. Τα επικριτικά αφορούσαν το περιεχόμενο της ανάρτησης και όχι τον ίδιο και ίσως πρέπει να τα ξαναδιαβάσει με ψυχραιμία, αντίθετα το υπερασπιστικό σχόλιο του Αρβάκη είναι, κατά τη γνώμη μου, αυτό που τον προσβάλλει.

Ο συνήθης ανώνυμος


Τα πνευματικά δικαιώματα για εικόνες ,φωτογραφίες ,κείμενα και βίντεο ,πού αναρτώνται στο παρόν ιστολόγιο,ανήκουν αποκλειστικά στούς δημιουργούς τους