ΔΙΑΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ

Σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά, όταν οι Πολιτιστικοί Σύλλογοι προσπαθούν να συμμετάσχουν στο γίγνεσθαι της εποχής,
πρέπει να τίθεται ως μονόδρομος γιά την επιτυχία κάθε εργασίας η Διασυλλογικότητα। Ηπολυπλοκότητα, η ταχύτητα, η αστάθεια και
άλλες ιδιαιτερότητες της σύγχρονης ζωής, επιβάλλουν όχι μόνο την επαγρύπνηση και τη συμμετοχική δράση αλλά και την αναγκαιότητα,
κατά το δυναττόν, της διεύρυνσης κάθε κύκλου εργασιών γιατί η στασιμότητα ισοδυναμεί με θάνατο।
Είναι άτυχη η γενιά νας που βιώνει τις γνω στές εξαιρετικά δύσκολες καταστάσεις, όμως είναι τυχερή που προλαβαίνει να ζήσει τη μεγάλη
αλλαγή που συντελείται στην επιστήμη και την τεχνολογία। οφείλει, εάν θέλει να μην παρασύρεται άτακτα από τον καταρράχτη των γεγονότω, να κωπηλατεί δυναμικά, κάποτε μοναχικά όποτε μπορεί όμως ομαδικά και συντονισμένα, ώστε να συνδιαμορφώνει τη ροή της ιστορίας γράφοντας τη δική της σελίδα।
Γιά να μπορέσει όμως να πετύχει κάτι ουσιαστικό απέναντι σε παγιωμένες αντιλήψεις και οργανωμένα συμφέρονταπου μπορούν και επιβάλλουν
τη θέλησή τους στη κοινωνία, πρέπει να κάνει το άλμα και να δημιουργήσει μιά σταθερή βάση η οποία θα μπορεί να προτείνει αρχικά και να επηρεάζει
αργότερα την πορεία των πραγμάτων।
Έχω υποστηρίξει και σε προηγούμενη ανάρτησή μου ότι οι Σύλλογοι ίσως είναι ο μόνος φορέας που μπορεί να αναλάβει ένα τέτοιο έργο
γιατί είναι ένας θεσμός που συναντάται παντού και δεν έχει υποστεί κομματικό στραγγαλισμό ή κάποιου άλλου είδους περιορισμό, πέρα από
τη γενικότερη αδράνεια που επικρατεί και τους έχει περιορίσει σε διοργανωτές πανηγυριών και σε παιδικές χαρές।
Είναι μέγα λάθος να θεωρηθεί τοπικό οποιοδήποτε πρόβλημα συναντάμε στη φτωχή καθημερινότητά μαςτη στιγμή που η διαπλοκή
της ζωής μας υποχρεώνει να φερόμαστε ως παγκόσμιοι πλέον πολίτες। Τα αγροτικά προϊόντα, κάθε μηχάνημα ή συσκευή η μουσική, ο τουρισμός,
η διατροφή μας, η επικοινωνία και κάθε έκφανση του ομιχλώδους βίου μας συνηγορεί στην άποψη ότι, ή είμαστε παγκόσμιοι πολίτες και λειτουργούμε
ως τέτοιοι ή είμαστε παγκόσμιοι πολίτες και αφήνουμε τους άλλους να ζωγραφίσουν με τα δικά τους χρώματα το φόντο της δικιάς μας ζωής।
Είναι αναγκαία λοιπόν η αναβάθμιση των Πολιτιστικών Συλλόγων ώστε αφού πρώτα θέσουν ως βάση τη Διασυλλογικότητα, να προχωρή-
σουν σε πρωτοβουλίες έξω, ως τώρα, από την αρμοδιότητά τους ελπίζοντας στο μέλλον να γίνουν μέρος της καθημερινής τους ατζέτας।
Προτείνω την πρόσκληση και σε μέλη από άλλους Πολ। Συλλόγους της ευρύτερης περιοχής ώστε να αρχίσει να δημιουργείται κάποιος
δεσμός, μιά αρχή γιά μιά νέα συνθήκη που διευρύνοντας τα ενδιαφέροντα να ξεκινήσει τη συμμετοχή στα κοινά, τα οποία επηρεάζουν περισσό-
τερο από εμάς οι Μέρκελ, Γιούνκερ, κ।λ। Η Πέμπτη 7Ιουλίου ας είναι μέρα όπου μπορεί κάτι τόσο απλό να γίνει επιτέλους κατορθωτό'
Τουλάχιστον ας γίνει προσπάθεια। Αν δε γίνει την Πέμπτη ας γίνει άλλη μέρα.