Στη σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο Εργατικό Κέντρο Λακωνίας την Τετάρτη 8-2-2012, Λάκωνες πολίτες, εργαζόμενοι, πρωτοβάθμιες και δευτεροβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις, επαγγελματίες, σύλλογοι και φορείς του νομού μας αποφασίσαμε (μετά από πρωτοβουλία της Επιτροπής Πολιτών Ενάντια στα Χαράτσια) να επιδώσουμε την κάτωθι ανοιχτή επιστολή.
Ανοιχτή επιστολή - Προς τους βουλευτές Λακωνίας
Λεωνίδα Γρηγοράκο Θανάση Δαβάκη Γρηγόρη Αποστολάκο
[Η επιστολή τούτη απευθύνεται ιδιαίτερα στους δικούς μας εκπροσώπους στη Λακωνία αλλά γενικά και σε όλους του βουλευτές του Ελληνικού κοινοβουλίου]
Απευθυνόμαστε σ’ εσάς, τους εκλεγμένους στην εθνική αντιπροσωπεία και σας καλούμε σε δημόσιο διάλογο για:
- Τα πάσης φύσεως χαράτσια (ειδικό τέλος ακινήτων, έκτακτες εισφορές κ.α.).
- Την πρώτη δανειακή σύμβαση (σύμβαση δανειακής διευκόλυνσης), αλλά και τη δεύτερη που προωθείται.
- Τη δημόσια περιουσία.
- Τους μισθούς και τις συντάξεις.
- Το δημόσιο χρέος.
Ειδικότερα, για το θέμα του χαρατσιού στα ακίνητα, σας ενημερώνουμε σε περίπτωση
που δεν το γνωρίζετε ήδη, ότι στο δίκαιο αγώνα μας έχουν συμπαραταχθεί τα δημοτικά συμβούλια των Δήμων Σπάρτης, Ευρώτα και Μονεμβάσιας με αποφάσεις τους.
Σημειώνουμε, ότι ο όρος χαράτσι προέρχεται απ’ την περίοδο της Τουρκοκρατίας, κατά την οποία ο εκάστοτε σουλτάνος εξέδιδε διατάγματα (φιρμάνια), με τα οποία επέβαλλε στους υπόδουλους Έλληνες την πληρωμή χρηματικών ποσών για τις κατοικίες τους (ειδικό τέλος ακινήτων) και για τις όποιες δραστηριότητές τους (έκτακτες εισφορές).
Όμως, εμείς οι Έλληνες επαναστατήσαμε.
Με φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους, αποτινάξαμε το ζυγό του σουλτάνου και των αυλικών του. Νόμοι που μας πηγαίνουν πίσω σ’ εκείνους τους μαύρους, για τον Ελληνισμό καιρούς, πρέπει πάραυτα να καταργηθούν.
Δανειακές συμβάσεις
Στην πρώτη δανειακή σύμβαση(σύμβαση δανειακής διευκόλυνσης), στο άρθρο 14, παράγραφο 5, αναφέρονται επί λέξει τα εξής: « Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ ΚΑΙ ΑΝΕΥ ΌΡΩΝ ΠΑΡΑΙΤΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΣΥΛΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ Η ΧΩΡΑ Ή Η ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΛΟΓΩ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ Ή ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΛΟΓΟ».
Ρωτάμε αν είχατε διαβάσει την εν λόγω σύμβαση, πριν από την ψήφισή της στη Βουλή.
Επιπλέον, ζητάμε να μας υπενθυμίσετε ποιος από εσάς την ψήφισε. Όποιος την ψήφισε, περιμένουμε να αναγνωρίσει δημόσια το σοβαρό λάθος που διέπραξε, καθώς η πράξη του αυτή πλήττει ευθέως την εθνική κυριαρχία, αλλά και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Φυσικά, η δημόσια συγνώμη από μόνη της, θα είναι μια απαράδεκτη υπεκφυγή, αν αυτός που τη ζητήσει, την επόμενη στιγμή, δεν καταγγείλει τη σύμβαση δανειακής διευκόλυνσης στη Βουλή και δεν αποσυρθεί δια παντός απ’ την πολιτική σκηνή της χώρας. Σε αντίθετη περίπτωση, είναι υπόλογος απέναντι στον Ελληνικό Λαό, για εσχάτη προδοσία.
Όποιος δεν ψήφισε την πρώτη δανειακή σύμβαση, τον καλούμε να μην ψηφίσει και τη δεύτερη. Εάν την ψηφίσει, θα περιέλθει ακριβώς στην ίδια θέση με αυτόν που ψήφισε την πρώτη.
Στον πυρήνα και των δύο συμβάσεων βρίσκεται η δημόσια περιουσία. Καταρχάς, να την ορίσουμε:
- Φυσικοί πόροι
- Αρχαιολογικοί χώροι
- Βασικές υποδομές(λιμάνια, αεροδρόμια, δρόμοι κ.α.)
- Υπηρεσίες κοινής ωφέλειας
Τώρα που την ορίσαμε, πάμε στο παρασύνθημα.
Η δημόσια περιουσία δεν πωλείται, έναντι οποιουδήποτε τιμήματος, ούτε υποθηκεύεται για τη σύναψη δανείου, είτε με άλλα κράτη, είτε με ιδιώτες. Η δημόσια περιουσία διατίθεται για αξιοποίηση, μόνο προς όφελος του Ελληνικού Λαού, και υπό την απόλυτη κυριότητά του.
Αυτό, άλλωστε, επιτάσσει και το Σύνταγμα, με βάση τις θεμελιώδεις αρχές της ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΑΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ.
Μισθοί και συντάξεις.
Το επιχείρημα ότι για να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα της χώρας θα πρέπει να μειωθούν οι χαμηλοί και μεσαίοι μισθοί και συντάξεις είναι μια μεγάλη απάτη. Όσο καλύτερα αμείβονται αυτοί που εργάζονται για την παραγωγή του προϊόντος, τόσο καλύτερη είναι η ποιότητά του και κατά συνέπεια τόσο πιο ανταγωνιστικό γίνεται. Επιπλέον, ανεβαίνει το βιοτικό επίπεδο των πολλών, το χρήμα κινείται και έτσι δημιουργείται μια ευημερούσα, ισχυρή και συνεκτική κοινωνία. Η μείωση, λοιπόν, των χαμηλών μισθών και συντάξεων είναι μια αντιπαραγωγική και κατεξοχήν αντιπατριωτική πράξη. Ίσα- ίσα, για τους λόγους που προαναφέραμε, χρειάζεται σημαντική αύξηση αυτών. Σε τελική ανάλυση, την ανταγωνιστικότητα να την πληρώσει η μεγάλη κερδοφορία απ’ όπου κι αν προέρχεται.
Όσο για τον μπαμπούλα του δημόσιου χρέους,
Η απάντηση βρίσκεται στο Διεθνές Δίκαιο: ένα κράτος μπορεί να μην αναγνωρίσει το δημόσιο χρέος του, όταν η εξυπηρέτηση αυτού, κάνει προβληματική την κάλυψη των αναγκών της κοινωνίας.
Για όλα τα παραπάνω, επιθυμούμε γραπτή απάντηση.
Υ.Γ. Αισθανόμαστε βαθειά ντροπιασμένοι και προσβεβλημένοι από την γερμανική απαίτηση, για τοποθέτηση στη χώρα μας ¨επίτροπου προϋπολογισμού¨, δηλαδή υπέρ-πρωθυπουργού, που αποτελεί μια νέα άθλια πρόκληση απέναντι στον Ελληνικό Λαό.