Θυμαμαι

Τουτες,τις μερες της Αποκριας,ο νους μου γυριζει νοσταλγικα,στις παλιες Αποκριες του χωριου.Θυμαμαι τα γουρουνοσφαγια,τοτε που δεν υπηρχε σπιτι χωρις χοιρινο.Το χωριο τη μερα εκεινη αντηχουσε απο τις κραυγες των ζωων που προσφερονταν θυσια στο βωμο της ανθρωπινης καλοπερασης και απο τα γλεντια στις αυλες των σπιτιων.
Θυμαμαι τους μουντζουρομενους νεους,τους ζωσμενους με φυλλα αγκιναρας να χορευουν,με τραγουδια,στα σπιτια του χωριου.
Θυμαμαι τον μπαρμπα Θοδωρακη τον Βλαχακη,τον Γρηγορη Βλαχακη και τη"Μπελιτσουρω"που εδιναν μια ευθυμη νοτα στον Ασωπο με το μασκαρεμα τους.
Θυμαμαι τις φωτιες στις γειτονιες,που αναβαμε παιδια και τις ξαπηδουσαμε για να παρουμε κατι απο τη δυναμη τους.
Τωρα που ο κοσμος χορευει με τη κονσερβαρισμενη μουσικη του "στερεο" σε καποιο κεντρο,δεν ξερω,αλλα νομιζω οτι το γλεντι εχασε κατι απο τον παλιο αυθορμητισμο του.Και ακουγοντας τισ μεταλλικες φωνες των μεγαφωνων,νοσταλγω τα τραγουδια που λεγαμε με το στομα.
Τοτε,που ουτε ραδιοφωνο,ουτε τηλεοραση υπηρχαν στο χωριο και μονο δυο τροχοφορα,τα ταξι του μπαρμπα Χρηστου του Περδικη και του Ψυχογιου κυκλοφορουσαν.
Τοτε,που τα παιδια, παιζαμε κρυφτο,αμπαριζα,στριγκλα,κλεφτες και χωροφυλακους και οχι ταβλι χαρτια και ηλεκτρονικα παιχνιδια στα μαγαζια.
Θυμαμαι.....
Ποιος ξερει ισως να θυμαμαι και να νοσταλγω τα παιδικα μου χρονια.

Σωτηρης Σταθακης