Εδώ μπορείτε να δείτε ένα συγκλονιστικό video με ελληνικούς υπότιτλους, που περιγράφει τα γεγονότα που έφεραν την Αργεντινή σε κατάσταση χρεωκοπίας.
Αυτό που είναι εντυπωσιακό, είναι το γεγονός ότι η πορεία της Αργεντινής παρουσιάζει πολλές ομοιότητες με την πορεία της Ελλάδας.
Η Αργεντινή ήταν μια μεγάλη και πλούσια σε πόρους χώρα. Αλλά οι κακοί και δόλιοι χειρισμοί των διεφθαρμένων κυβερνήσεών της, σε συνεργασία με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, έσπρωξαν την πλειοψηφία του λαού της στην εξαθλίωση.
Για να γίνει πιο εύκολα κατανοητή η ταινία , επισημαίνονται τα παρακάτω:
- Το πολίτευμα είναι ακριβώς το ίδιο με αυτό των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής: Ομοσπονδιακή Προεδρική Κοινοβουλευτική Δημοκρατία
- Ο Πρόεδρος εκλέγεται απ' ευθείας από το λαό, σχηματίζει κυβέρνηση, ορίζοντας Υπουργούς, έχει εκτελεστική εξουσία και δεν υπάρχει πρωθυπουργός.
- Η Βουλή των αντιπροσώπων αποτελείται από το Κογκρέσο και τη Γερουσία.
- Η χώρα είναι ομοσπονδιακή, αποτελούμενη από 23 επαρχίες και την ανεξάρτητη περιοχή της πρωτεύσουσας του Μπουένος Άϊρες
- Η δικαστική εξουσία είναι ανεξάρτητη.
- Η χώρα είχε μακρά παράδοση στα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα, πολύ πιο προηγμένα από αυτά την Ελλάδα.
- Το 1930 ήταν μια από τις 10 πλουσιότερες χώρες της γης.
- Η χώρα δεν έλαβε μέρος και δεν επηρεάστηκε απο τους δύο παγκόσμιους πολέμους.
- Διακυβερνήσεις:
1946-1955: Πρόεδρος Χουάν Περόν
1955-1958: Στρατιωτική δικτατορία
1958-1962: Πρόεδρος Αρτούρο Φροντίτσι
1963-1966: Πρόεδρος Αρτούρο Ίγια
1966-1973: Στρατιωτική δικτατορία
1973-1974: Πρόεδρος Χουάν Περόν.
1974-1976: Πρόεδρος η Ιζαμπέλ Περόν.
1976-1983: Στρατιωτική δικτατορία
1983-1989: Πρόεδρος Ραούλ Αλφονσιν
1989-1999: Πρόεδρος Κάρλος Μένεμ
1999-2001: Πρόεδρος Φερνάντο ντε λα Ρούα
Δεκέμβριος 2001: Λαϊκή εξέγερση αναγκάζει τον Πρόεδρο ντε Λα Ρούα σε παραίτηση και τον Κάρλος Μένεμ να αποσύρει την υποψηφιότητά του για επανεκλογή στην προεδρία.
Η ταινία έχει διάρκεια δύο ωρών, αλλά πραγματικά αξίζει να τη δείτε. Θα σας μείνει αξέχαστη.
ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΗ ΤΑΙΝΙΑ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣΤΕ ΤΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ: Η ταινία
Τετάρτη 5 Μαΐου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
Ξαναδιάβασα πρόσφατα ένα ποίημα του Βλαδιμίρ Μαγιακόφσκι που μπορεί να μην έχει άμεση σχέση με την ανάρτηση –λυπάμαι Ashurbanipal, που δεν βρήκα ακόμα το χρόνο να δω την ταινία- αλλά στις μέρες που έρχονται θα χρειαστεί να ανακαλύψουμε ξανά τη γλώσσα του. Τον λόγο της οργής και της ποίησης.
Ο δρόμος
στριμώχνει σιωπηλά τα βάσανα του
Η φωνή του
σαν κόκκαλο ψαριού στο λαρύγγι του
Η πολιτεία
αμπάρωσε το δρόμο με σκοτάδι
Και στο στόμα
σαπίζουν τα μικρά πτώματα
των πεθαμένων λέξεων
Και δυο μονάχα ζουν
Χοντραίνοντας
«τσογλάνι»
Και άλλη μια ακόμα θαρρώ
«ψωμί»
Και πίσω από τους ποιητές
Τρέχουν τα πλήθη του δρόμου: Φοιτητές
Πόρνες
Εργολάβοι
Ακούστε!
Τίποτα πια δεν είναι για συγνώμη!
Βλαδιμίρ Μαγιακόφσκι
ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΚΑΙ ΕΞΟΔΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ ΕΚΤΙΜΑ Ο ΠΟΛ ΚΡΟΥΓΚΜΑΝ
Την εκτίμηση ότι η Ελλάδα οδεύει προς χρεοκοπία, την οποία θα συνοδεύσει ή θα ακολουθήσει μια έξοδος της χώρας από την ευρωζώνη διατυπώνει ο Πολ Κρούγκμαν.
Σε νέο του σχόλιο που δημοσιεύεται στο blog των New York Times ο Αμερικανός νομπελίστας σημειώνει πως η Ελλάδα δεν πρέπει να συγκρίνεται με την Lehman, η χρεοκοπία της οποίας προκάλεσε το ντόμινο της οικονομικής κρίσης του 2008. Η Ελλάδα "δεν είναι ούτε τόσο μεγάλη [όσο η Lehman Brothers] ούτε τόσο διασυνδεδεμένη για να προκαλέσει το 'πάγωμα' των διεθνών αγορών" σημειώνει και συνεχίζει.
"Τα άσχημα νέα είναι ότι τα προβλήματα της Ελλάδας είναι βαθύτερα απ' ό,τι οι Ευρωπαίοι ηγέτες προτίθενται να αναγνωρίσουν ακόμα και σήμερα... Πολλοί παρατηρητές σήμερα περιμένουν ότι η ελληνική τραγωδία θα καταλήξει σε χρεοκοπία. Σταδιακά πείθομαι ολοένα και περισσότερο ότι είναι πολύ αισιόδοξοι, αυτή η χρεοκοπία θα συνοδεύεται ή θα ακολουθείται από την έξοδο από το ευρώ".
Σε αναζήτηση των αιτίων ο Πολ Κρούγκμαν φτάνει ως την υπογραφή της Συνθήκης του Μάαστριχτ που οδήγησε στο ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα. Αναφέρεται σε ένα... πείραγμα σύμφωνα με το οποίο το Μάαστριχτ ήταν λάθος πόλη για την υπογραφή της Συνθήκης και πως αντί της συγκεκριμένης πόλης της Ολλανδίας έπρεπε να είχε επιλεγεί το Αρνεμ "όπου μια ιδιαιτέρως φιλόδοξη μάχη των Συμμάχων [κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο] κατέληξε σε καταστροφή".
Ο Πολ Κρούγκμαν θεωρεί πως μια αναδιάρθρωση του χρέους, ένας ευγενικός όπως σημειώνει τρόπος για να περιγράψει κανείς τη μερική χρεοκοπία, δεν θα βοηθήσει στη βελτίωση των οικονομικών της Ελλάδας. "Οι καταβολές της Ελλάδας για την αποπληρωμή των τόκων είναι μόνο ένα μέρος του ελλείμματος... Ακόμα και αν σταματήσει εντελώς την εξυπηρέτηση του χρέους της, η ελληνική κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να αποδεσμεύσει αρκετά χρήματα για να αποφύγει άγριες περικοπές στον προϋπολογισμό".
Ο ίδιος βλέπει τρεις λύσεις που θα διασφάλιζαν την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη.
"Πρώτον, οι Ελληνες εργαζόμενοι θα πρέπει να εξιλεωθούν υποφέροντας και δεχόμενοι μεγάλες περικοπές στις αποδοχές τους που θα έκαναν την Ελλάδα ανταγωνιστική ώστε να δημιουργήσει ξανά θέσεις εργασίας. Δεύτερον, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα έπρεπε να δεσμευθεί σε μια πιο επεκτατική πολιτική, αγοράζοντας μεταξύ άλλων μεγάλο μέρος κρατικού χρέους και να δέχεται -στην πραγματικότητα με ενθουσιασμό- τον πληθωρισμό που θα δημιουργείται. Αυτό θα έκανε την προσαρμογή στην Ελλάδα και σε άλλες προβληματικές χώρες της ευρωζώνης ευκολότερη. 'Η, τέλος, το Βερολίνο να γίνονταν για την Αθήνα ό,τι είναι η Ουάσιγκτον για το Σακραμέντο...". Ο Πολ Κρούγκμαν αναφέρεται στην οικονομική κρίση που έχει πλήξει την Καλιφόρνια πρωτεύουσα της οποίας είναι το Σακραμέντο.
"Tο πρόβλημα είναι" συνεχίζει ο νομπελίστας οικονομολόγος, "ότι καμία από τις ανωτέρω εναλλακτικές δεν είναι πολιτικά εφικτή. Αυτό που μένει στο τέλος φαίνεται αδιανόητο - Η Ελλάδα εγκαταλείπει το ευρώ. Οταν όμως έχεις αποκλείσει ο,τιδήποτε άλλο, αυτό είναι που μένει". Στο σημείο αυτό ο Πολ Κρούγκμαν αναφέρεται στην περιπέτεια της Αργεντινής το 2001όταν η κυβέρνηση της χώρας επέβαλε περιορισμούς στα ποσά των αναλήψεων. "Αυτό άνοιξε την πόρτα στην υποτίμηση και τελικά η Αργεντινή διέβη αυτή την πόρτα".
"Αν κάτι παρόμοιο συμβεί στην Ελλάδα, θα στείλει ωστικά κύματα στην Ευρώπη, πιθανόν ενεργοποιώντας κρίσεις σε άλλες χώρες. Εκεί ακριβώς οδεύουμε, εκτός και αν οι Ευρωπαίοι ηγέτες μπορούν και επιθυμούν να ενεργήσουν με μεγαλύτερη τόλμη από αυτή που έχουμε δει ως τώρα..." καταλήγει ο αρθρογράφος.
http://www.youtube.com/watch?v=EnPzokFoAow&feature=player_embedded
Δημοσίευση σχολίου