Αντί για ευχές...

 Για τον καινούριο χρόνο μαζί με τις ευχές μας για ό,τι καλύτερο, μια ευκαιρία για μια καλή συζήτηση.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ...

«Η ομαδική βλακεία θάλλει.

Αν το καταφύγιο του ανθρώπου είναι η κοινωνία, το καταφύγιο του βλάκα είναι η ομάδα, η συσπείρωση με άλλους βλάκες. Από τα πρώτα βήματα το όρθιου δίποδου η συλλογική δράση δεν αντιστάθμιζε μόνο τη φυσική αδυναμία του, αλλά επέτρεπε και το κυνήγι μεγάλων ζώων-θηραμάτων που ήταν αδύνατον να τα κυνηγήσει κάποιος μόνος του. Ο ίδιος λόγος συσπειρώνει και τους ανίκανους εναντίον των ικανών: οι πρώτοι που θα τρέξουν να ενταχτούν σε σωματεία, συλλόγους, οργανώσεις, κυκλώματα είναι οι βλάκες, οι ατάλαντοι˙ οι έξυπνοι και ταλαντούχοι τα βγάζουν πέρα μόνοι τους, δεν θέλουν κεχαγιά στο κεφάλι τους. Και επειδή, όπως λένε οι Γάλλοι, «οι βλάκες κινούνται μαζί», πολύ γρήγορα ορδές βλακών πνίγουν ελπιδοφόρες συσπειρώσεις και κινήματα και η ανθρώπινη ανάγκη για συλλογικότητα νεκρώνεται. Από τους καλλιτεχνικούς ως τους πολιτικούς σχηματισμούς οι βλάκες πλειοψηφούν. Ασχέτως ταμπέλας, κάθε μεγάλη ομάδωση αργά ή γρήγορα καταλήγει ένα γραφειοκρατικό κουκούλι που κυρίως προστατεύει ηλίθιους˙ και ο οποιοσδήποτε κόπανος μπορεί να μπουρδολογεί μεγαλοπρεπώς οχυρωμένος πίσω από το «εμείς» αντί του «εγώ» χωρίς να κινδυνεύει άμεσα από γιαούρτια»

Διονύσης Χαριτόπουλος, Εγχειρίδιο βλακείας, σσ. 82-83