Σάββατο 11 Απριλίου 2009
Νικος ξυλουρης
Μερες που ειναι σκεφτηκα να βαλω αυτο το πενθιμο βιντεακι και να θυμηθουμε το μεγαλο μας τραγουδιστη 30 χρονια μετα
Ετικέτες
τεχνη
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 λεπτο απο τον χρονο σας αρκει.
3 σχόλια:
Καιρό είχα να το ακούσω,thanks που μου το ξαναθύμισες..
ΡΕ ΠΩΣ ΠΕΡΝΑΝ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ. ΠΡΙΝ ΠΟΛΛΑ, ΠΟΛΛΑ , ΣΥΝΑΥΛΙΑ
ΠΟΥ ΗΜΟΥΝ ΜΕΣΑ ,ΠΑΝΤΑ ΓΡΑΣΙΔΙ, ΧΩΡΙΣ ΜΙΑ .. ΦΟΥΣΚΩΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΕΡΟΠΛΑΝΙΚΑ ΣΚΗΝΙΚΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΕΜΠΟΡΙΚΑ ΚΟΛΠΑ,ΠΟΥ ΟΤΑΝ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΑΡΧΙΣΕΙ Η ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΜΕ ΕΝΤΟΛΗ ΤΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝ ΑΝΟΙΓΑΝ ΟΙ ΠΟΡΤΕΣ ΝΑ ΜΠΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ.ΑΛΗΘΕΙΑ ΑΥΤΗ Η ΠΕΡΙΦΑΝΙΑ ΚΑΙ ΠΑΛΗΚΑΡΙΑ ΠΟΥ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΕ Ο ΞΥΛΟΥΡΗΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ?ΜΗΠΩΣ ΕΓΩ ΤΥΦΛΩΘΙΚΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΗΝ ΒΛΕΠΩ?Η ΚΩΧ ΕΛΕΓΕ, ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΠΑΤΟΥΣΕ ΤΗΝ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΤΑ ΒΡΑΔΙΑ ΝΑ ΜΥΡΙΣΕΙ ΤΗΣ ΝΕΡΑΤΖΙΕΣ ΑΝΘΙΣΜΕΝΕΣ
Προφητικό τραγούδι για τον ίδιο όπως και το…
«Μια μέρα, μια Παρασκευή
θα πέσω να πεθάνω
και μια Λαμπρή θ’ αναστηθώ
από το χώμα απάνω»
Δικαίως η Δήμητρα Γαλάνη είχε πει ότι «το ελληνικό τραγούδι δε θα ξαναγεννήσει έναν Νίκο Ξυλούρη» γιατί «εκείνος δε τραγουδούσε για να ξεχωρίσει από τον κόσμο, εκείνος τραγουδούσε για να ενώσει τον κόσμο». Μακάρι όλοι οι πνευματικοί άνθρωποι να ένοιωθαν αυτό το χρέος…
Δημοσίευση σχολίου